سید انور خیرت، هشت سال پیش به اتهام همکاری با طالبان در ولایت پکتیکا از سوی ریاست امنیت ملی بازداشت شد و به زندان پلچرخی کابل انتقال یافت.
او در کنار صدها عضو دیگر طالبان، چندین سال را در این زندان سپری کرد و سرانجام به لطف فرمان رییس‌جمهور غنی روز گذشته از این زندان آزاد شد.
او در میان زندانیان به نام «مدیر صاحب» مشهور است. او اما درباره این‌که این لقب چرا برایش داده شده چیز نمی‌گوید و همین‌طور علاقه ندارد که درباره وظیفه‌اش در گروه طالبان سخن بزند.
سید انور خیرت، در سال‌هایی که زندانی بود هیچ خبری از خانواده‌اش نداشته‌است و اکنون نیز نمی‌داند با برگشتن به خانه با چه اوضاعی رو‌به‌رو خواهد شد؛ همه چیز برایش مبهم است - حتی این‌که می‌خواهد به میدان نبرد در برابر نیروهای دولتی برود یا خیر: «یک انسان سالم نمی‌خواهد در وضعیت بد، جنگ، و ناامنی زنده‌گی کند؛ خصوصا کسانی که در راه الله روان استند.»
روز گذشته ۳۲۸ زندانی طالبان از زندان پلچرخی کابل آزاد شدند. این زندانیان در شمار نه صد زندانی استند که روز گذشته از زندان‌های حکومت بربنیاد فرمان رییس‌جمهور غنی آزاد شدند.
بربنیاد فرمان رییس‌جمهور که برای نشان دادن حسن نیت حکومت درباره آتش‌بس طالبان در سه روز عید صادر شد، قرار است یازده صد زندانی دیگر طالب نیز رها شوند.
ملا فقیر (مستعار) عضو دیگر طالبان است که روز گذشته از زندان پلچرخی کابل آزاد شد. او چند سال پیش به اتهام همکاری با طالبان در ولایت هلمند بازداشت شد.
او هنوز افغانستان را اشغال شده می‌داند و می‌گوید آرزو دارد که روز افغانستان را آزاد ببیند: «بیشتر زندانیان از این‌که از زندان پلچرخی آزاد می‌شوند خوشحال استند. خوشحال استیم که افغانستان آزاد شود و همه برای صلح در افغانستان آزاد استیم.»
ملا محمد، زندانی رها شده طالب دیگری طالبان نیز گفت: «عمر من در جنگ گذشته است. از وقتی‌که یادم می‌آید چهل سال است، جنگ است، بمباران است و همین قصه است.»
اما، رهایی از زندان برای فضل ربیع بیست ساله که موذن مسجد بوده‌است و دانش آموز مکتب، امید را برای ادامه تحصیلش بیشتر ساخته است: «دیگر جنگ نباشد، پیشرفت باشد؛ درس بخوانیم. درس‌های ما باشد.»
این زندانیان رها شده طالبان با آن‌که با مهر سند رهایی شان تعهد می‌کنند که دیگر به میدان نبرد بر نمی‌گردند، اما هنوز هم انتظار تصمیم رهبری گروه طالبان را می‌کشند و پیامی دریافت کرده‌اند که باید چند روزی با خانواده‌های شان باشند و دست به خشونت نزنند.
مسلم افغان، زندانی رها شده طالب بیان داشت: «بزرگان ما خودشان هدایت داده‌اند که خانه برویم، به زنده‌گی عادس خود ادامه دهیم به جنگ نرویم؛ صلح نتیجه می‌دهد.»