شاخۀ طالبان به رهبری ملا رسول، گفت‌وگوهای صلح با حزب اسلامی را، یک پروژۀ پاکستانی می‌داند. ملا عبدالمنان نیازی، معاون ملا رسول می‌گوید که پاکستان می‌کوشد که گفت‌وگوهای صلح افغانستان را در گرو خودش بگیرد و نیز می‌افزاید که طالبان پس‌از این به دستور‌های جنرالان پاکستانی گوش نخواهند داد.

ملا عبدالمنان نیازی می‌گوید: «یک پروسۀ صلح دیگر را که با حکمتیار در کابل به راه انداختند، آن پروسه را پاکستانی‌ها با شعور و دست خود به انداختند. به همین خاطر ما به این پروسه مشکوک بودیم و تأیید نکردیم.»

ملا نیازی می‌افزاید: «من جنرال افغانی خود را، در برابر جنرال پاکستانی، صدبار ترجیح می‌دهم. من سخن جنرال پاکستانی را نمی‌شنوم که به من بگوید برو این‌گونه جهاد کن! جهاد را من به پاکستان یاد می‌دهم.»

این سخن‌ها در حالی گفته می‌شوند که پیش از این حزب اسلامی گفته بود که با پیوستن حزب اسلامی به حکومت، گروه ملا رسول نیز به میز گفت‌وگو با حکومت خواهد نشست.

حزب اسلامی این گفته‌ها را بی‌بنیاد می‌داند و می‌گوید که حزب اسلامی پس‌از تلاش‌های مردم و شورای عالی صلح با حکومت افغانستان تفاهم‌نامۀ صلح را امضاء کرد.

نادر افغان، عضو حزب اسلامی، در تماس تلفنی به طلوع‌نیوز، می‌گوید: «طالبان صلاحیت و استقلال خود را ندارند که بیایید و مستقیم با حکومت به میز گفت‌وگو بنشینند. چه کسی مانع گروه ملا رسول یا گروه عبدالمنان می‌شود که بیایند و با حکومت به میز مزاکره بنشینند؟»

عبدالطیف نظری، استاد دانشگاه، می‌گوید: «گفت‌وگوهای صلح با لایه‌های بسیار پیچیده روبه‌رو است. تا زمانی که اجماع ملی منطقه‌یی دربارۀ صلح شکل نگیرد، صلح در افغانستان محقق نمی‌شود. چون طالبان با کشورهای مختلف منطقه در ارتباط استند و تا زمانی که کشورها احساس نکنند که منافع‌شان در افغانستان تأمین می‌شود، از فرایند صلح حمایت نخواهند کرد.»

با این همه، ملا نیازی از آماده‌گی گفت‌وگو با حکومت سخن می‌زند، اما شرط می‌گذارد که تمامی نیروهای خارجی از کشور باید بیرون شوند.