عبدالله عبدالله، در پانزدهمین نشست سران حکومتهای سازمان همکاریهای شانگهای، که امروز در شهر بشکیک قرغیزستان برگزار شده است، از این سازمان خواست که افغانستان عضو همیشهگی سازمان همکاریهای شانگهای شود.
آقای عبدالله گفت: «امروز باردیگر زیرچتر سازمان همکاریهای شانگهای گرد آمدهایم تا در باره قضایای مهمی که به صلح جمعی٬ امنیت و رفاه ما ارتباط میگیرد بحث نماییم. این سه هدف و خواست عمده، بی یک دیدگاه مشترک٬ ارادۀ سیاسی٬ هماهنگی و همکاری برآورده نمیشود.»
آقای عبدالله تأکید ورزید که هراسافگنی در بیرون از مرزهای افغانستان ریشه دارد و نباید از هراسافگنان به حیث نیروی نیابتی در رقابتها و اختلافها کار گرفته شود.
آقای عبدالله افزود: «گروههای مختلف هراسافگن و گروهای شبهنظامی با داشتن عمق و ریشه در بیرون از مرزهای افغانستان٬ در چندین ولایت، مشغول ادامۀ جنگهای فرسایشیاند. این گروهها میکوشند با عملیاتهای انتحاری و کشتن افراد ملکی، صلح و آرامش را برهم زنند. ولی تلاشهای آنان ناکام گردیده و نیروهای شجاعِ دفاعی و امنیتی افغانستان به مبارزه تمام عیارخویش در برابر آنان ادامه میدهند.»
افغانستان در سال ۲۰۱۲ به حیث عضو ناظر دراین سازمان پذیرفته شد وحکومت افغانستان تلاش دارد تا هر چه زود تر عضویت دایمی سازمان همکاریهای شانگهای را بدست آورد. هند، ایران، پاکستان و مغولستان نیزعضویت ناظر را دارند.
رییس اجرائیه افزود: «افغانستان با استفاده از سازوکارهای منطقهیی موجود، مانند ریکا و روند قلب آسیا و به همکاری کشورهای منطقهیی و دوستان بینالمللی٬ به همکاریهای منطقهیی به عنوان یک اولویت نگاه میکند و در تلاش است افغانستان را به مرکز منطقهیی و چهار راه اقتصادی برای تجارت٬ عبور٬ انتقال انرژی٬ اتصال و تجارت در قلب آسیا تبدیل نماید. امیدواریم این تلاشها از طریق عملیشدن تاپی٬ کاسا یکهزار و توافقنامۀ بندر چابهار به ثمر نشینند.»
دربارۀ شانگهای
این سازمان در سال ۲۰۰۱ از سوی رهبران چین، روسیه، قرغیزستان، تاجیکستان و ازبیکستان پایهگذاری شد. روسیه و چین نقش تعیینکننده را در این سازمان دارند. از همینرو آگاهان به این باور استند که اگر مسکو و بیجینگ بخواهند، میتوانند بر پاکستان و دیگر کشورهای منطقه فشار بیاورند تا افغانان به آروزی دیرینۀ شان، که صلح و امنیت همیشهگیاست، برسند.
دیدگاه تان در این باره