ضمیر کابلوف، نمایندۀ بخش آسیاسی وزارت خارجۀ روسیه، طالبان را یک قدرت واقعی مسلح سیاسی میداند و تأکید میورزد که روسیه در پیکار با داعش با طالبان منافع مشترک دارد.
ضمیر کابلوف میگوید: «با گروه طالبان در تماس هستیم. آنان را به پذیرش آتشبس ملی و توقف جنگ تشویق میکنیم. دربارۀ سطح تماسها نمیتوانم اظهار نظر کنم، اما میتوانم بگویم که در سطح خوبیاست. روسیه با طالبان در زمینه پیکار با داعش دارای منافع مشترک است. اکنون طالبان در افغانستان مشغول پیکار با کسانیاست که ما در سوریه آنها را هدف قرار میدهیم این نشانۀ منافع مشترک ماست.»
این سیاستگر روس مأموریت واشنگتن را در افغانستان ناکام میداند و آن را تنها برای حضور نظامی و سیاسی در افغانستان و کنترول بر چین، روسیه، ایران و پاکستان میگوید.
آقای کابلوف میافزاید: «بخواهیم یا نخواهیم، طالبان یک قدرت واقعی مسلح سیاسی است اما اینکه چطور امروز هم مانند ۱۵ سال پیش قدرت دارد باید از آمریکاییها پرسید. در افغانستان دولت مستقل وجود ندارد. به همین علت کشورهای خارجی مسؤول اتفاقات ۱۵ سال اخیر در این کشور استند. سیاست اشتباه آنان عامل اوضاع کنونی این کشور است. هر چند دیر اما هنوز این مشکلات قابل حل است.»
نمایندۀ بخش آسیایی وزارت خارجۀ روسیه در بخشی از سخنانش بر بهبود روابط مسکو با اسلامآباد اشاره میکند و بر پشتیبانی از پاکستان تأکید میورزد.
در همین حال، فرانز مایکل میلیبن، سفیر اتحادیۀ اروپا در کابل، افغانستان را قربانی رقابتهای منطقهیی میداند و میگوید که بازیگران منطقهیی میکوشند که با بهای امنیت دیگران، امنیت خودشان را تأمین کنند.
آقای مایکل میلیبن میگوید: «آرزو میکنم تمامی بازیگران منطقهیی بدانند که قطع هر گونه پیوند با گروههای هراسافگن بسیار بنیادیاست زیرا در درازمدت تمامی کشورها به شمول کشورهای خودمان از هراسافگنی آسیبپذیر خواهند بود.»
جاوید کوهستانی، آگاه مسایل نظامی، میگوید: «روسها از سال ۲۰۰۹ به شکل سیتماتیک با طالبان در رابطه بودهاند و بیشتر برای فشارآوردن بر ایالات متحده یا انتقامگیری از حضور جامعۀ جهانی در افغانستان این سیاست را ادامه دادهاند.»
خلیل سروری، آگاه مسایل سیاسی، میگوید: «اگر دولت افغانستان با درایت و آگاهی دقیقتری وارد این میدان نشود، افغانستان دوباره در یک فضای بسیار جدی و رقابت تنگاتنگ و جنگهای استخباراتی تبدیل خواهد شد.»
دیدگاه تان در این باره