کودکان یتیم در پرورشگاه دولتی ولایت کندز از نبود مواد خوراکی، درسی و امکانات دیگر شکایت دارند. آنان که در حال حاضر در این پرورشگاه سرگرم آموزش اند، میگویند که با چالشهای زیادی در چند ماه گذشته رو به رو بوده اند.
بی سرپناهی و نبود خانواده آنان را مجبور ساخته است تا برای رسیدن به آرزوهای بزرگ شان، زیر پوشش خدماتی پرورشگاه قرار بگیرند.
مسعود، کودک یتیم، گفت: «اینجا ما نه کتابچه داریم، نه قلم داریم، نه کتاب داریم. اول خوب بود، لیلیه بود. »
محب الله، کودک یتیم، گفت: «آخرین امیدم پرورشگاه است که درس بخوانم، پوهنتون بخوانم، خود را در یک جای برسانم که داکتر شوم.»
آموزگاران این پرورشگاه نیز میگویند که هیچ نهاد مددرسان داخلی و یا خارجی پس از تحولات پسین در کشور به این نهاد کمک نکرده است.»
اسدالله احمدی، آموزگار، گفت: «هیچ موسسه در این دولت فعلی به همرای این ها کمک نکرده، اگر کرده اند در همان رمضان بود که بسیار کم بود.»
با این حال، مسوولان محلی ولایت کندز نبود امکانات در پرورشگاه این ولایت را میپذیرند و از تلاشها برای رسیدهگی به این چالشها سخن میگویند.
مولوی احمد شاه حقانی، رییس کار و امور اجتماعی کندز، گفت: «حالا انشاالله بودجه نیز تصویب گردید، انشاالله مشکلات دیگر نیز حل خواهد گردید، پروگرام لیلیه را نیز برابر خواهیم کرد. »
در ماههای پسین، میزان کودکان خیابانی و سرگرم به کارهای شاق در کندز افزایش یافته است.
دیدگاه تان در این باره