دست اندرکاران هنر تیاتر در کشور از محدود شدن فعالیتهای این هنر به روزهای مناسبتی در کشور، ناخشنود استند.
آنان میگویند که برای اجرای نمایشهای مردمی، امکاناتی در اختیار ندارند و تنها در روزهای مناسبتی، برای مقامها و کارمندان دولتی نمایشهایی را برگزار میکنند.
شمسالدین یوسفزی، آمر نمایشات کابلننداری در این باره گفت: «تیاتری نداشتهایم که برای مردم بوده باشد و مردم مثل گذشته به تماشا آمده باشد؛ حالا اگر تماشاگر داریم، تماشاگران ما مشخص است.»
در همین حال، شماری از هنرپیشهگان تیاتر امروز نمایشی را در کابل به راه انداختند که در آن از افزایش پدیدۀ «بچه بازی» در کشور هشدار داده شد.
همایون سخی، نویسنده و کارگردان نمایش «سکوت را بشکنیم» بیان داشت: «دربارۀ عمل شنیع بچه بازی این نمایش را برگزار کردیم که خوشبختانه موفقانه به سر رسید.»
این نمایش، با کمک مالی یکی از نهادهای خصوصی تهیه شده بود. در اوضاعی که بهگفتۀ بازیگران آنکه همه از کارمندان تیاتر ملی کشور استند سالها میشود که آنان ازبهر تهیه چنین نمایشها با کمبود امکانات روبهرو بودهاند.
غفار ضرام، بازیگر سینما و تیاتر اظهار داشت: «در گذشته، مردم ساعت هشت شب برای دیدن تیاتر به سینمای مرکزی میآمدند، اما حالا این زمینه فراهم نیست. چون سالن تیاتر نیست برای فامیلها.»
لیلا همدرد، بازیگر تیاتر نیز تصریح کرد: «وقتی میخواهیم یک نمایش داشته باشیم، میمانیم که لباس و دیگر نیازمندی این نمایش را چگونه تأمین کنیم.»
منابع محدود مالی، نبود جای مناسب و کمبود نویسندهگان آگاه، از چالشهایی استند که به گفته دستاندرکاران هنر تیاتر، فراراه کار آنان قرار دارند.