استوپه شیوکی در کابل از بخشهای باستانی پایتخت بهشمار میرود که زمانی محل عبادتگاه بوداییها بود.
استوپه شیوکی با بیش از بیست متر عرض، در میان قرنهای اول و سوم میلادی توسط باستانشناسان کشورهای دیگر کشف و در سال ۱۸۲۰ میلادی حفریات آن آغاز شد.
عبدالقدیر تیموری کارمند ریاست آبدات تاریخی وزارت اطلاعات و فرهنگ گفت: «استوپههایی با این بزرگی معمولن برای چندین هدف ساخته میشدند: نخست، به اهداف مذهبی و عبادت دین بودایی و دوم، در مسیر کاروانها به عنوان مکانهای بلند برای جذب زایران یا کاروانهایی که از مسیرهای دیگر میآمدند ساخته میشدند.»
سبک معماری این معبد بودایی دورههای کوشانی و یونانی را در بر میگیرد و در ساختوساز آن بیشتر از سنگهای پرچال، گل و گچ استفاده شده است.
آقای تیموری در این باره گفت: «این استوپه یکی از آثار بسیار با ارزش دوره بودایی است که به قرنهای اول و سوم میلادی، یعنی دوره کوشانیها تعلق دارد و در این ساحه موجود است. البته، قبل از قرن هجدهم اطلاعات دقیقی در مورد ساحات باستانی و آبدات تاریخی در افغانستان وجود نداشت.»
باشندگان شیوکی کابل از حکومت سرپرست خواهان حافظت از آبدات تاریخی کشور هستند.
حامد، باشنده شیوکی گفت: «تقریبن سه سال است که من اینجا مسوول هستم. از وزارت میخواهیم که یک نفر مشخص را برای اینجا تعیین کنند.»
اما شیوکی به چه معنی و چرا این بخش به این نام یاد میشود؟
خیرخواه باشنده قریه شیوکی گفت: «شیوه از شیوکی گرفته شده، شیوه به معنای راه، روش و مردانگی است. هرکسی یک شیوه دارد.»
جنگهای چندین دهه در کشور استوپه شیوکی را زیان رساند و در سالهای ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۲ توسط ریاست آبدات تاریخی و با همکاری نهاد حج کوه مرمت کاری شد.