فرهنگیان و هنرمندان ولایت هرات، در نشستی در این ولایت، در برابر ثبت آلۀ موسیقی «دوتار» به نام ایران در سازمان جهانی یونسکو، اعتراض کردند.
این فرهنگیان، می‌گویند که دوتار ریشۀ تاریخی در جغرافیایی افغانستان و یا «خراسان» سابق دارد و ایران نمی‌تواند این اثر هنری و فرهنگی را جزء میراث‌های فرهنگی خود در یونسکو ثبت کند.
ایران، به تازهگی این میراث فرهنگی افغانستان به ویژه هرات را به نام خود در سامان جهانی یونسکو به ثبت رسانیده‌است.
شاهین مردان، مسؤول انستیتوت مطالعات استراتیژیک افغانستان در هرات در این باره گفت: «این به‌عنوان میراث مشترک فرهنگی میان افغانستان و ایران می‌تواند باشد؛ دلایل اثباتیه هم هست. مسلۀ پیگیری، توسط وزارت اطلاعات و فرهنگ می‌خواهیم که رسیده‌گی کند.»
روح الامین امینی، شاعر و نویسنده نیز بیان داشت: «مسله تنها مسلۀ دوتار نیست؛ مسلۀ ثبت مثنوی [به نام ترکیه و ایران] در گذشته بود، چوگان بازی، که یکی از بازی‌های معروف در گذشتۀ فرهنگی تمام این جغرافیای فرهنگی حضور داشته، چند سال پیش از سوی کشور ایران ثبت شد در یونسکو.»
هنرمندان در هرات، می‌گویند که سندهای تاریخی نشان می‌دهند که این آلۀ موسیقی در افغانستان به ویژه هرات ساخته شده‌است، اما بی پروایی حکومت در برابر فرهنگ و هنر سبب شده‌است تا میراث‌های فرهنگی، یکی پی دیگری به نام کشورهای دیگر شهره شوند.
مهدی افشار، هنرمند در این باره اظهار داشت: «میراث‌های فرهنگی ما، مورد تهاجم قرار می‌گیرند و دزدی می‌شوند و در یونسکو به نام خود [یران] ثبت می‌شود.»
دوتار، یکی از خوش صداترین سازهای هنری است که نوای دلنواز هر محفل در افغانستان می‌باشد. ثبت اثرهای هنری افغانستان به نام کشورهای دیگر، سابقه طولانی دارد؛ در گذشته نیز مثنوی معنوی، مولانای بلخ زیرنام میراث فرهنگی کشور ترکیه و ایران در سازمان جهانی به ثبت رسیده‌است.