بربنیاد اطلاعات اتحادیۀ قالین بافان حوزۀ شمال، امسال تولید قالین در شمال کشور نزدیک به هفتاد درصد کاهش یافتهاست.
مسؤولان این اتحادیه، میگویند که امسال بیش از چهارصدهزار متر مربع قالین در شمال کشور بافت شدهاست؛ در حالی که سال پیش، بیشتر از دومیلیون متر مربع قالین در ولایت های شمال کشور بافت شده بود.
به گفتۀ این مسؤولان، همزمان با کاهش تولید قالین در شمال، فروش قالینهای چوبی، قزاق، خالمحمدی، بلژیک یک تاره و خواجه رشنا که دارای رنگهای مرغوباستند و در بازارهای جهانی خریداران زیادی دارند، در بازارهای داخلی کاهش چشمگیر داشتهاند.
عبدالستار بیگزاده، رییس اتحادیۀ قالینبافان زون شمال گفت: «در گذشته دو میلیون و یک صدهزار متر مربع قالین تولید بود و حالا تولید قالین ما، بالاتر از چهارصدهزار متر مربع است.»
عبدالکریم، فروشندۀ قالین در مزارشریف نیز افزود: «یک متر قالین صد دالر بود حالا به چهل دالر رسیده؛ نه مردم و نه حکومت توجه میکنند.»
جانآغا، چهل سال در ولایت بلخ مصروف بافت قالین بودهاست اما اکنون دست از قالین بافی کشیده و به زرگری رو آوردهاست. وی میگوید که بازار فروش قالینهای وطنی کمرنگ شدهاست از همین رو ناچار پیشۀ دیگری اختیارکردهاست: «کسی پرسان نمیکند قالین چند است؛ وقتی پرسان نکند، آدم خسته میشود و مجبور میشود که یک کار دیگر را سر به راه بسازی تا روزگار پیش برود.»
در بازارهای قالینفروشی شهر مزارشریف، دیده میشود که بازار فروش فرشهای ترکی و ایرانی پررنگ است.
سید نجیب، یکی از فروشندهگان فرش در مزارشریف میگوید که در گذشتهها بیشتر قالینهای که در شمال کشور بافت میشدند اینجا به فروش میرسید اما اکنون قالین وطنی کمتر در این بازارهای بفروش میرسند: «پیش از این، قالینها از اطراف مزارشریف آورده میشد در این بازار و سپس به خارج صادر میشد، اما حالا اینها ازبین رفتهاست.»
قالین از مهمترین کالاهای صادراتی کشور شناخته شدهاست. در نمایشگاههای مهم جهانی چندین بار قالین افغانستان مقام نخست را درجهان از آن خودش کردهاست اما به گفته مسؤولان اتحادیه های قالین بافان تا کنون توجۀ جدی برای این صنعت نشدهاست.