شماری از اعضای خانواده‌های بیمارانی که در شفاخانۀ علی جناح درغرب کابل بستری استند، از کمبود آکسیجن و دارو در این شفاخانه انتقاد می‌کنند.

این خانواده‌ها می‌گویند که شماری از بیماران بدلیل کمبود آکسیجن حتا جان‌های شان را از دست داده‌اند.

به گفتۀ آنان، خانواده‌های بیماران بر سر بالون‌های آکسیجن درگیر نیز شده‌اند.

بی بی گل که همسرش در این شفاخانه بستری است، می‌گوید نگران است که کمبود آکسجن باعث مرگ همسرش نشود:  «تلفات زیاد است. این تلفات از خاطر کمبود آکسیجن است. از صبح تا بیگاه، ده تا بیست بیمار می‌میرند. مرگ و میر زیاد است بیخی دلم از شفاخانه سیاه شده. داکتران را می‌گوییم آکسیجن چطور می‌شود؟ می‌گویند که در دست ما نیست.»

عبدالله نیز که یک عضو خانواده‌اش در شفاخانۀ علی جناح بستر است، از کمبود آکسجن در این شفاخانه انتقاد دارد: «آکسیجن خیلی کم است. یگان روز به ما نمی‌رسد. می‌رویم آکسیجن می‌خریم، ده دقیقه کار می‌دهد، تا که دیگر آکسیجن می‌رسد وضع مریض خراب می‌شود.»

این بار اول نیست که از کمبود آکسجن و دارو در این شفاخانه و شفاخانه‌های دیگر کابل انتقاد می‌شود.

بیمار داران، حکومت را به ناتوانی و بی‌پروایی در رسیده‌گی به بیماران کوویدنزده متهم می‌سازند.

جمعه خان، عضو خانوادۀ یک بیمار گفت: «آکسیجن چور می‌شود. آکسجن پوره نمی‌یاید، کم می‌رسد و هر روز جنگ و دعوا است. دوا نیست. از بیرون می‌خریم. یک قطعه دوا که پنجاه افغانی بود حالا شش صد افغانی است. کسی نیست که پرسان کند.»

وزارت صحت‌عامه، با شش شرکت تولید آکسیجن پیمان بسته‌است تا آکسجن مورد نیاز را تأمین کنند. بربنیاد این پیمان، این شرکت‌ها باید روزانه ۹۵۰بالون آکسیجن را به شفاخانه‌های علی جناح و افغان جاپان برسانند.

شفیق الله شهیم، معین مالی و اداری  وزارت صحت‌عامه در این باره اظهار داشت: «ما حتا بالون‌های آکسیجن ریزرفی داریم. حالا مشکل حل شده. مشکل کمبود آکسیجن ده روز پیش بود.»

در کنار فعالیت شش کارخانۀ خصوصی تولید آکسیجن در کابل، وزارت صحت‌عامه نیز ازبهر حل کمبود آکسیجن فعالیت یک کارخانۀ دولتی تولید آکسیجن را فعالت کرده‌است، اما دیده می‌‎شود که این مشکل تاکنون حل نشده‌است.