شاه امانالله مشهور به غازی امانالله خان فرزند سوم امير حبيب‌الله خان و نواسۀ امير عبدالرحمان خان و نبيره‌ی امير دوست‌محمد خان از دودمان بارکزی بود.
وی در اول ماه جون ۱۸۹۲ ميلادی در پغمان کابل به دنيا آمد.
شاه امانالله یگانه فرزند امیر حبیب‌الله خان بود که در دبیرستان افسری آموزش دید و با ارتش ارتباط نزدیک داشت.
وی پس از کشته شدن پدرش حبیب‌الله خان در فبروری ۱۹۱۸ میلادی در ۲۸ فبروری ۱۹۱۹ به قدرت رسید.
وی در سال ۱۹۱۹ میلادی با نیروهای مرزی کمپنی هند شرقی جنگید. این جنگ که معروف به جنگ استقلال و سومین جنگ افغان- انگلیس بود به پیمان راولپندی انجامید و بربنیاد آن بریتانیا افغانستان را به حیث یک کشور مستقل به رسمیت شناخت.
سلطنت شاه امانالله در ۱۹۲۰ میلادی پیمان دوستی با شوروی و سپس با ایتالیا، ترکیه و ایران امضا کرد.
شاه امانالله سپس در سال ۱۹۲۱ میلادی پیمانی با دولت شوروی بست و امتیاز خط تلگرافی کشک هرات، قندهار و کابل را به روسیه داد.
امان الله در ۱۹۲۶ سلطنت مشروطه اعلام کرد و خودش را شاه اعلام کرد.
وی در ۱۰ دسامبر ۱۹۲۷ سفری ۶ ماهه را به کشورهای آسیایی، اروپایی و آفریقایی آغاز کرد و در سال ۱۳۰۷ هجری شمسی از راه ایران به افغانستان بازگشت و دست به اقدامات اصلاحی زد.
برگزاری لویه جرگه و تصویب نخستین قانون اساسی، از میان رفتن برده داری، استقرار نظام شاهی مشروطه، تفکیک قوا، اجباری شدن آموزش، آوردن اصلاح در نظام مالی، ممنوع شدن کار اجباری. فرستادن شماری از دانشجویان به خارج کشور به منظور ادامه تحصیل، تأسیس نخستین کتابخانه عامه در کابل، افزایش چشمگیر روزنامه نگاری و مانند این‌ها از مهمترین تحولات این دوره خوانده می‌شوند و در کل از دوره شاه امانالله خان به حیث یک دوره درخشان کشور یاد می‌شود.
از آنجایی که اقدامات اصلاحی وی با تندروی‌هایی همراه بود و با روحیهٔ مردم سازگاری نداشت، زمینه را برای شورشگری در برابر سلطنت وی فراهم ساخت و حبیب‌الله کلکانی بر او شورید و او را وادار به کناره گیری کرد و به ایتالیا رفت.
از شاه امان الله به عنوان شاه روشنفکر و ترقی خواه یاد می‌شود و افغانستان در دوران وی شاهد اصلاحات و تحولات بزرگی بوده است. سرانجام وی در ۲۵ اپریل ۱۹۶۰ در زوریخ سوئیس در گذشت. جنازه وی به جلال‌آباد انتقال داده شد و در کنار مزار پدرش به خاک سپرده شد.
دیدگاه تان در این باره