باشنده‌گان هندو و سِک ولایت ننگرهار سه صدوهژدهمین جشن مذهبی ویساک را برگذار کردند.
باشنده‌گان هندو و سِک در ننگرهار می‌گویند که این جشن از ۳۰۰ سال به‌این‌سو برگذار می‌شود و امسال با وجود ناامنی‌ها، از این جشن در شهرجَلال‌آباد گرامی‌داشت شد.
در ولسوالی سرخ‌رود ننگرهار شهروندان سِک و هندو، همه‌سال از سال‌روز مذهبی‌شان بزرگداشت می‌کنند. این گروه‌ها برای احترام‌گذاشتن به کتاب مذهبی‌شان، موسیقی می‌نوازند و به سوی جای ویژه می‌روند؛ جایی که یک چشمه وجود دارد و هندوان و سکان به این چشمه بسیار احترام دارند و آن را دارو برای درمان بسیار بیماری‌ها می‌دانند.
یک باشندۀ هندوی ننگرهار می‌گوید: «در این روز خوشحالی می‌کنیم؛ لباس می‌پوشیم؛ روز اول عید به این چشمه می‌آییم و از این روز تجلیل می‌کنیم؛ روز دوم با مهمانان در درمسال تجلیل می‌کنیم و روز سوم در درمسال ختم مراسم است و خیرات داریم.»
اما ناامنی‌ها در ننگرهار بر نگرانی‌های سکان افزوده‌است و امسال خانواده‌های کمتر سکان برای بزرگداشت از این روز گرد آمده‌اند.
ارمیت سنگهه، سخنگوی هندوان در ننگرهار می‌گوید: «معلوم نیست که [هراس‌افگنان] در کدام لباس می‌آیند؛ برادران ما را، افغانان را، خلاصه هیچ کس و هیچ چیز را مصوون نماندند.»
در همین حال، شماری دیگر از باشنده‌گان ننگرهار با شرکت در این مراسم، از همدلی‌های شان با شهروندان هندو و سِک کشور سخن می‌زنند و در مراسم مذهبی هندوان شرکت می‌کنند.
اکرام، بزرگ قوم می‌گوید: «شما در این ملک، قانون و مقررات افغانستان را قبول کرده‌اید؛ از امروز تا چهل سال پیش، من شاهد تجلیل عید شما در این کشور بوده‌ام.»
بارکزی، بزرگ قوم می‌گوید: «اقوام و بزرگان سرخ‌رود در خدمت شماست. ما حاضریم که هر نوع کمک به شما کنیم. ما شما را از هر نوع تعرض در امان نگه می‌داریم و به هیچ‌کس اجازه نمی‌دهیم که به شما تعرض کند.»
سکان و هندوان سال‌های بسیار است که در افغانستان زنده‌گی می‌کنند؛ اما جنگ‌های داخلی، تجاوزهای برخی از افراط‌گرایان افغان به مال هندوان، آزاز و اذیت هندوان در اجتماع سبب شده‌اند که برخی‌از آنان کشور را ترک کنند و دوباره به هند بروند.
دیدگاه تان در این باره