افشاسازی‌های اخیر پژواک و ۸ صبح  در باره قضایای فساد و برخورد چشمپوشی و کتمان حقیقت نشاندهی از آن می‌کنند که حکومت در بخش مبارزه با فساد جدی نبوده و بر عکس صدا هایی‌که افشاگری می‌کنند را خفه می‌سازد.
 
افغانستان مانند اکثریت کشورهای دنیا با همه گیری ویروس کرونا یا کوویدنزده روبه‌رو است. بر بنیاد آمارهای رسمی، شمار مبتلایان نزدیک به ۳۰ هزار تن است و جان باخته‌گان ویروس کرونا بیش از ۶۰۰ تن گزارش شده است. نگرانی‎های جدی از نبود آمار و ارقام دقیق از شمار مبتلایان و قربانیان این ویروس از یک سو، نبود امکانات صحی و تجهیزات طبی از سوی دیگر و رعایت نشدن توصیه‎های پیشگیرانه از سوی مردم، همه باعث شده اند تا مردم از شیوع این ویروس، آسیب‎های جدی را ببینند. در دو هفتۀ گذشته، ما گواه گسترش شدید این ویروس و نیز بالا بودن آمار مرگ و میر شهروندان افغان استیم که هیچگاهی توسط ادارات مربوط ثبت و گزارش نمی‌شوند. این در حالی است که برخی از مراجع غیر دولتی شمار مبتلایان را بیش از ۱۰ میلیون می‌گویند.
 
در عین حال شماری از کشورها و نهادهای جهانی از بهر مبارزه و مهارسازی گسترش این ویروس با درک وضعیت نابه‌سامان شفاخانه‌ها، کمک‌های بلاعوض و بشردوستانه را به حکومت افغانستان فراهم کردند. تنها بانک جهانی حدود ۴۰۰ میلیون دالر را به این منظور به افغانستان اختصاص داد؛ در حالی که نهادهای دیگر جهانی و یا هم کشورهای متعدد، تجهیزات طبی را به ارزش میلیون‌ها دالر برای مبارزه با ویروس کرونا کمک کردند. وزارت مالیه افغانستان بیش از یک میلیارد دالر را برای مبارزه با ویروس کرونا اختصاص داد. موجودیت فساد گسترده و ناکامی حکومت افغانستان در امر مبارزه با فساد باعث شده تا کمک‌های نقدی و غیرنقدی جامعه جهانی و نهادهای بین المللی همچنان حیف و میل شوند. آن‌چه مایه نگرانی است اینکه فساد گسترده در اداره‌های دولتی در این مرحله حساس می‌تواند کشنده‌تر از کوویدنزده عمل کرده و باعث مرگ و میر شمار زیادی از شهروندان به دلیل نبود امکانات و تجهیزات طبی و یا هم بی تفاوتی در برابر مریضان شود.
 
نهاد های متعدد دولتی از جمله شهرداری ها و وزارت صحت عامه راهکار هایی را بخاطر بهبود از جمله برنامه های توضیح نان برای مستضعفین در کابل و پنج ولایت دیگر از جمله این راهکار ها بود.

از زمان شیوع ویروس کرونا در افغانستان تا به حال اتهامات متعددی مبنی بر موجودیت فساد گسترده در بودجه و فعالیت‌ هایی که برای مبارزه با ویروس کرونا اختصاص یافته اند همواره توسط رسانه‌های افغانستان به نشر رسیده است. هرچند این گزارش‌ها کوچکترین تأثیری در امر مبارزه با فساد که منجر به پیگرد متهمان و یا حسابدهی و پاسخ‌دهی مقام‌های حکومتی باشد٫ نشده است.
 
از آغاز شیوع ویروس کوویدنزده شماری از شهروندان، اعضای پارلمان و جامعه مدنی خواستار برخورد جدی حکومت در برابر متهمان فساد اداری و تطبیق قانون به ویژه در بخش سواستفاده و فساد در اداره‌های صحت عامه شده اند. فساد و سو استفاده از وسایل و تجهیزات طبی ایکه برای تداوی مبتلایان ویروس کرونا در نظر گرفته شده می‌تواند آسیب پذیری را تا سرحد مرگ بالا ببرد. متأسفانه برخورد حکومت در برابر این قضایا چیزی به جز از کتمان و چشم پوشی نبوده است.
 
اخیراً آژانس خبری پژواک و روزنامه هشت صبح اطلاعات مؤثقی را در باره چگونگی فساد در ادارات حکومتی که در رأس ساختارهای مبارزه با ویروس کرونا قرار دارند نشر شد که سروصداهایی را در پارلمان افغانستان و همچنان در میان شهروندان ایجاد کرده است. این اطلاعات نشان دهنده آن اند که نه تنها در امر خریداری تجهیزات طبی پول‌های هنگفتی به جیب مسوولان می رود بل شماری از این تجهیزات که نقش حیاتی در امر مراقبت بیماران ویروس کرونا دارد مانند دستگاه‌های تنفس مصنوعی نیز به سرقت برده شده و به کشورهای همسایه به فروش رسیده است. در این میان از سرقت و فروش ۳۲ دستگاه تنفس مصنوعی به پاکستان و نیز فساد میلیون‌ها افغانی در امر خریداری این تجهیزات گزارش شد. در عین زمان، سارنوالی افغانستان از بازداشت یک مقام وزارت صحت عامه در پیوند با فساد هشتاد هزار دالری گزارش داد.

آنچه قابل نگرانی است این است که حکومت نه تنها در برابر گزارش‌های فساد خاموشی اختیار می‌کند بل در برخی از موارد مقام‌های حکومت از آن میان معاون نخست ریاست جمهوری آقای امرلله صالح موجودیت فساد را به کلی رد کرده و گزارش‌ها را غرض آلود و دروغ می‌خواند. رویۀ دفاعی مقام‌های حکومت در برابر اتهامات فساد خود به مفسدان جرأت این را می‌دهد که بی هراس از پیگرد قانونی و جوابدهی به اعمال شان همچنان به فساد ادامه دهند و در برابر صداهای مستقل برای افشاگری خفه شود.
 
حکومت افغانستان همچنان که ادعای مبارزه با فساد را دارد در شرایطی که گزارش‌های مؤثق از سوی رسانه‌ها و یا هم افراد ارایه می‌شود وظیفه دارد تا به جای رفتار دفاعی در امر تحقیق و پیگیری قضایا پرداخته و آنانی که متهم به فساد استند را مورد تعقیب عدلی قرار دهد. بی توجهی حکومت در مبارزه با فساد همه روزه از ما قربانی می‌گیرد و این قربانیان یا در صفوف قوای مسلح و پولیس استند و یا هم شهروندان عادی اند که به شکلی قربانی سیستم مافیایی می‌شوند.

اگر حکومت افغانستان هرچه زودتر متهمان قضایای فساد به ویژه آنانی که به گونه مشهود دست به فساد زده و با جان و زنده‌گی میلیون‌ها افغان در این شرایط بازی می‌کنند را به پنجه قانون بسپارد. مبارزه با فساد تعهد می‌خواهد و این تعهد باید در مقام‌های حکومت افغانستان به‌وجود بیاید.
 

 
همه می‌توانند نوشته‌هایی که استوار بر واقعیت‌ها است را به طلوع‌نیوز بفرستند تا در بخش "دیدگاه شما" به نشر برسد. 

دیدگاه‌ها در این مقاله از سوی طلوع‌نیوز تأیید یا شریک ساخته نمی‌شوند. نویسنده‌گان مقاله‌ها برای درست بودن معلومات در مقاله شان مسوول استند و اگر معلومات شان نادرست بود، تصحیصی در آن نوشته اضافه خواهد شد.