عبدالاحد امیری، مشت‌زن معلول کمیته پارالمپیک افغانستان که دستاوردهای زیاد در این رشته برای افغانستان داشته است، در حال حاضر در یکی از جاده‌های پایتخت دست فروشی می‌کند.
او می‌گوید که با یک پا تنها نان‌آور خانوادهاش است و وضعیت بد اقتصادی وی را ناگزیر ساخته تا تمرینات مشت‌زنی‌اش را رها کند و برای پیدا کردن لقمه نانی و نیز گرم ساختن خانه‌اش در فصل زمستان، در گوشه‌یی از شهر کابل دست فروشی کند.
آقای امیری خواهان پشتیبانی نهادهای مسوول ورزشی است. او که سال‌ها پیش در هنگام کودکی از بهر تنگ‌دستی خانوادهاش برای تهیه هیزم به یکی از بخش‌های پایتخت رفته بود، در اثر انفجار ماین یک پایش را از دست داد.
اکنون این مشت‌زن کشور در وضعیت نگران کننده اقتصادی قرار دارد و از تمرینات ورزشی و رویای قهرمان شدن دور مانده و در یکی از جاده‌های شهر کابل دست فروشی می‌کند.
امیری می‌گوید: «وضعیت اقتصادی من بسیار خراب است. دالر بلند رفته، همه چیز قیمت است. باید کار کنم و به همین دلیل درست تمرین کرده نمی‌توانم، باید ما حمایت شویم.»
این مشت‌زن که کارنامه درخشانی در رویدادهای گونه‌گون ورزشی دارد، اکنون خواهان پشتیبانی نهادهای مسوول ورزشی است.
او می‌گوید: «من تنها معلول بُوکسر در افغانستان هستم که این رشته را به شوق پیش می‌برم. اگر حمایت شوم دستاوردهای خوبی در مسابقات خواهم داشت، اما از این‌که تنها نان آور خانه خود هستم، مجبور استم کار کنم.»
آموزگاران آقای امیری نیز وضعیت جسمانی این مشت‌زن معلول را قناعت بخش می‌دانند.
عسکری، مربی امیری گفت: «اگر عبدالاحد امیری حمایت شود، نتیجه خوبی در مسابقات می‌گیرد. امارت اسلامی باید وی را کمک کند که بسیار آرزوها دارد.»
در این میان، مسوولان کمیته ملی المپیک و تربیت بدنی برای رفع چالش‌ها فراراه ورزشکاران به ویژه مبارزان معلول سخن می‌زنند.
داد محمد پاینده اختری، رییس اجرایی کمیته ملی المپیک می‌گوید: «ما تمامی ورزشکاران به ویژه معلولان خود را حمایت می‌کنیم و کمک‌های که از طرف المپیک جهانی دریافت کردیم، برای معلولان نیز است.»
این در حالیست که چندی پیش کمیته بین‌المللی المپیک با رسیدن زمستان و وضعیت بد ورزشکاران در افغانستان، ۵۶۰ هزار دالر امریکایی را برای ورزشکاران مستحق کمک کرده است.
دیدگاه تان در این باره