در آستانه ۸ مارچ (روز جهانی زن)، صندوق پشتیبانی از کودکان سازمان ملل (یونیسف) گفته که هماکنون ۵۰ میلیون دختر در سراسر جهان قربانی خشونت جنسی هستند.
بر اساس گزارش تازهای این نهاد بخش سازمان ملل و نهاد پلان اینترنشنال با عنوان "اهداف دختران؛ در ۳۰ سال گذشته چه تغییری برای دختران رخ داده است؟"، از هر ۴ دختر نوجوانی که ازدواج کرده یا در یک رابطه بودهاند، یک نفر خشونت از سوی شریک زندگی خود را تجربه کرده است.
همچنین، بیش از یکسوم دختران و پسران نوجوان (۱۵-۱۹ ساله) در سراسر جهان بر این باورند که مرد در برخی شرایط حق دارد همسر خود را بزند.
یونسف گفته که با وجود پیشرفتهای قابل توجه در سه دهه گذشته، میلیونها دختر نوجوان همچنان از آموزش محروماند، برای آینده آماده نیستند، به خدمات صحی ضروری دسترسی ندارند و در معرض خطراتی چون ازدواج زیرسن، ختنه، خشونت و آزار قرار دارند.
این نهاد افزوده که در ۳۰ سال گذشته، نرخ بیسوادی در میان دختران نوجوان و زنان جوان تقریباً نصف شده است، اما هنوز ۵۰ میلیون دختر و زن جوان قادر به خواندن یا نوشتن یک جمله ساده نیستند.
صندوق پشتیبانی از کودکان سازمان ملل تصریح کرده که ۹۰ درصد دختران نوجوان و زنان جوان در کشورهای کمدرآمد، به انترنت دسترسی ندارند، در حالی که مردان دو برابر بیشتر آنلاین هستند.
در گزارش آمده که نرخ ازدواج کودکان کاهش یافته است، اما هنوز از هر ۵ دختر، یک نفر قبل از ۱۸ سالگی ازدواج میکند.
بربنیاد گزارش، بیشترین پیشرفت در کاهش ازدواج کودکان در جنوب آسیا دیده شده، اما در امریکای لاتین و کارائیب طی ۲۵ سال گذشته هیچ پیشرفتی حاصل نشده است.
مدیر اجرایی یونیسف در این گزارش گفته که دختران، نیرویی برای تغییر جهانی هستند.
کاترین راسل مدیر اجرایی یونیسف در این رابطه گفت: «دختران نوجوان یک نیروی قدرتمند برای تغییر جهانی هستند. اگر حمایت لازم را در زمان مناسب دریافت کنند، میتوانند در تحقق اهداف توسعه پایدار نقش کلیدی ایفا کنند. سرمایهگذاری در آموزش، مهارتآموزی، حفاظت و خدمات ضروری بهداشتی و تغذیه، میتواند انرژی آنها را آزاد کرده و جوامع را متحول سازد.»
یونسف در این گزارش بیان کرده که شمار دختران محروم از مکتب در ۲۰ سال گذشته ۳۹ درصد کاهش یافته است، اما هنوز ۱۲۲ میلیون دختر در سراسر جهان از آموزش محروماند.
به گفتهی این نهاد، دختران نوجوان ۱۵ تا ۱۹ ساله در جنوب آسیا، سه برابر بیشتر از پسران همسن خود از مکتب، کار یا برنامههای آموزشی دور ماندهاند.
دیدگاه تان در این باره