در گذشته از ساختههای سفالی همچون ظرفهای غذا خوری، کوزه آب و گلدان استفاده میشد اما با واردات ظرفهای فلزی، مشتریان این ساختههای هنری کم شده است و صنعت کهن و تاریخی سفالگری در هرات از رونق افتاده است.
بسیاری از هنرمندان در هرات تلاش میورزند که این صنعت تاریخی و کهن از بین نرود و پابرجا بماند.
غلام جیلانی ۶۲ ساله، ۴۵ سال میشود که مصروف صنعت سفالگری است، و با چرخاندن گل، ساختههای سفالی میسازد و هنرش را به نمایش میگذارد.
غلام جیلانی امیری، سفالگر، گفت: «در گذشته خیلی تولید میکردیم. هرچی که بود سفال بود. مثلن تغارچه بود، تغار خمیرکنی بود. همه اینها را تولید میکردیم.»
حکمت الله غلامی که استاد سفالگری است، در این اواخر کار وبارش نسبت به گذشته کم رنگ شده است.
حکمتالله غلامی، سفال گر، گفت: «در سالهای قبل گلدانها فروخته میشده ولی حالا در همین ماه حوت که فصل گلدان فروشی ما است ، ما ۳۰ تا هم نفروختیم.»
با وجود کم رنگ شدن هنر سفالگری و سرد شدن بازار ساختههای سفالی، هنرمندان تازه کار به حفظ و تقویت این هنر تاکید میورزند.
محمد یونس پاینده، پنج سال میشود که به هنر سفالگری رو آورده است.
محمد یونس پاینده، سفال گر، گفت: «تلاش میکنم که بیشتر این هنر را رواج بدهم و از بین نرود و در این راستا تمام سعی خود را میکنم.»
سفالگری با صدها سال پیشینه، از هنرهای کهن و تاریخی هرات است.
در سالهای گذشته دهها کارگاه سفالگری در شهر هرات فعال بودند و نزدیک به هفتاد ساخته سفالی تولید میکردند. اما اکنون تنها سه کارگاه این صنعت تاریخی فعال مانده اند.
Comment this post