جنگ و سیاست، تنها بخشی از شهروندان افغانستان را در برابر هم قرار داده است؛ اما با نگاهی به زنده گی روزانه مردم، میشود دوستیها و همدگر پذیریهای پایدار را میان بیشتر شهروندان کشور گواه شد؛ کسانی که میگویند که در برابر تلاشهای داخلی و بیرونی از بهر چند پارچهگی شهروندان کشور، باید با اتحاد و اتفاق ایستاد.
تمیم حمید، خبرنگار طلوعنیوز در همین پیوند، به یکی از رستورانتهای کابل سر زده است و گوشهیی از زندهگی و جُنب و جوش روزانه شهروندان کشور را به تصویر کشیده است.
هرکس از هرجا و با دوری از هر کاری، آمده است تا ساعاتی را با دوستانش در اینجا غذا بخورند و قصه کنند.
محمد آصف، هوتلدار میگوید که:" امنیت خوب باشد، کار و بار ما خوب است و بهتر است و مردم در سهولت و آرامی آمدهاند و بسیار در یک فضای صمیمیت و خوب آمدهاند."
زلمی امین، باشنده کابل میگوید که:" پشت دین و مذهب و قوم و قومگرایی نمیگردند و فضل خدا همهگی برادرانه و برادروار زندهگی میکنند."
عاصم، مرد پنجاه دوساله و باشنده کابل میگوید از هر فرصتی برای دیدن دوستانش بهره میگیرد، تأکید میورزد که سالها را گواه رفاقت خالصانه اقوام در کشور بوده است و صمیمیت میان خودش و اطرفیانش را نمونهیی از همین رفاقتها میداند.
عاصم میگوید که:" ارمان همه افغانهای ما و شماست که همچو یک فضایی باشد که مردم آزادانه بروند در هوتل نان بخورند، با دوستان بنشینند، ملاقات کنند و مشکلی نباشد."
دو جوان دیگر میگویند مهندسان یکی از نهادها هستند، جنگ و تلاشهایی را که از بهر چندپارچهگی میان شهروندان افغانستان تاکنون انجام شدهاند، ترفندهایی از سوی حلقههایی در داخل و بیرون از کشور میدانند.
رحمتالله فاریابی، باشنده کابل میگوید که:" همین آرزوی ماست که همینطور یک فضا (فضای آرام) داشته باشیم که بتوانیم با دوستان خود به دل جمع بیاییم."
احمد میلاد ناصری، باشنده کابل میگوید که:" برخیها در یکسوی جنگ و برخی هم در سوی دیگر جنگ قرار دارند. اینها فقط ناشی از فقر و غریبی است! از همینرو، صلح در کشور یک نیاز مبرم است."
جنگ و نابسامانیهای دیگر، سالهاست که تصویر دیگری را از افغانستان به نمایش گذاشتهاند.
با اینحال، مردم بدین باورند که تنها با همدگرپذیری میشود اصل این تصویر را به رخ کشید واز این راه، در برابر تلاشهایی که در این سالها ضد یکپارچهگی شهروندان افغانستان در داخل و بیرون از این کشور جریان دارند، نیز ایستاد.