برخی از سیاستگران کشور میگویند که یک طرح را دربارۀ حکومت آینده بدست آوردهاند.
سیاستگران دربارۀ این طرح دیدگاهای گوناگونی دارند.
از این میان محمد اسماعیل خان، از رهبران پیشین جهادی میگوید که در این طرح تنها دیدگاههای امریکا و گروۀ طالبان گنجانیده شدهاند و از همین رو این طرح همهشمول نیست: «این طرح از نظر من بیشتر امتیاز دهی بوده برای طالبان که حکومت پنجاه، پنجاه؛ طوری تقسیم بشود که با حکومت افغانستان تقسیم کنند، در حالی که طرفهای اصلی قضیه افغانستان به جریان نیستند.»
اما احمد ضیا مسعود، معاون جمعیت اسلامی میگوید که بهمیان آمدن یک حکومت موقت یکی از گزینههای مناسب است: «یگانه راه حل سیاسی در کشور ما ایجاد یک حکومت موقت یا حکومت سرپرست و یا حکومت آشتی ملی است. اشرف غنی بهخاطر اینکه در قدرت باقی بماند مخالف صلح است.»
ریاستجمهوری میگوید که بهمیان آمدن حکومت موقت، حکومت سرپرست و یا گزینههای دیگر پذیرفتنی نیستند.
دواخان مینهپال، معاون سخنگوی رییسجمهور گفت: «حکومت موقت یا سرپرست یا هر نوع دیگر حکومت قابل قبول نیست.»
اکنون پرسشی که مطرح است این است که آیا طالبان انتخابات را میپذیرند و یا برای انتخاب زعیم آینده به شیوه حل و عقد باورمند هستند؟
سید اکبر آغا، فرمانده پیشین طالبان اظهار داشت: «این در مذاکرات دو هیئت و پس از توافق شان ربط دارد.»
اما هیئت مذاکره کننده جمهوری اسلامی افغانستان به این باور است که ارزشهای مهم در قانون اساسی افغانستان قابل تغییر نیستند.
فوزیه کوفی،عضو هیئت مذاکره کننده جمهوری اسلامی افغانستان گفت: «آزادیهای فردی، آزادیهای رسانهها، اصل تساوی در قانون اساسی، مشارکت سیاسی زنان، اصل مردم سالاری از اصولی است که ارزشهای آن در هر نوع تعدیل قانون اساسی باید حفظ باشند.»
بیست و یک روز از توقف مذاکرات در دوحه میگذرد. منابع آگاه از مذاکرات صلح میگویند که یکی از علتهای توقف مذاکرات در دوحه، تفاوت دیدگاهها میان هیئتهای دو طرف دربارۀ چگونگی ایجاد نظام آینده است.