به گزارش واشینگتن اگزمینر، رابرت گیتس و مارک اسپر، وزیران دفاع پیشین ایالات متحده امریکا مشوره می‌دهند تا نیروهای امریکایی در اوضاع کنونی، افغانستان را ترک نکنند.

رابرت گیتس نخستین وزیردفاع حکومت باراک اوباما و مارک اسپر آخرین وزیردفاع حکومت دانلد ترمپ دو رییس جمهور پیشین ایالات متحده، به رییس‌جمهور بایدن توصیه می‌کنند تا همۀ سربازان امریکایی را در اول ماه می از افغانستان، بیرون نسازد.

اسپر می‌گوید که بر بنیاد توافق‌نامۀ صلح دوحه، واشنگتن به تعهداتش درست عمل کرد، اما به‌گفتۀ او، طالبان به هیچ یک از تعهدات کلیدی از جمله کاهش خشونت‌ها، مذاکرات با حکومت افغانستان و قطع رابطه با شبکۀ القاعده، عمل نکرده‌اند.

او افزود: "ما با حسن‌نیت سهم خود را ادا کرده‌ایم، اما منصفانه است که بگوییم طالبان چنین نکرده‌اند."

او همچنین می‌گوید که با دستور ترمپ برای کاهش نیروها امریکایی به ۲ هزار و ۵۰۰ تن در افغانستان، مخالف بود.

او در این باره می‌گوید: "من زمانی که در دولت بودم، این موضوع را روشن کردم، فکر کردم که (نیروها) باید به ۴ هزار و ۵۰۰ تن، نگه داریم تا شرایط فراهم شود."

او تأکید کرد: "ما باید اطمینان حاصل کنیم که افغانستان دوباره به پناهگاه امن تروریزم مبدل نخواهد شد."

در همین حال، رابرت گیتس می‌گوید که به طالبان باید این پیام رسانیده شود تا زمانی که مذاکرات صلح را جدی نگیرند، امریکا افغانستان را ترک نخواهد کرد.

بر بنیاد این گزارش، رابرت گیتس که در سال ۲۰۰۹ با جو بایدن که در آن زمان معاون رییس‌جمهور بود و در برابر فرستادن نیروهای بیشتر به افغانستان مقاومت می‌کرد، درگیر شده بود.

گیتس می‌گوید: "کمترین گزینه" این است که ایالات متحده بماند تا زمانی که طالبان این پیام را دریافت کنند که امریکا زمانی (افغانستان را) ترک نخواهد کرد که آنها صلح را جدی بگیرند."

او افزود که اکنون امریکا ۲ هزار و ۵۰۰ سرباز در افغانستان دارد و "آنها باید" باقی بمانند.

گفت‌وگوهای صلح افغانستان

روز دوشنبه، زلمی خلیل‌زاد، فرستادۀ امریکا برای صلح افغانستان با عبدالله عبدالله، رییس شورای عالی مصالحۀ ملی، رییس‌جمهور غنی و دیگر رهبران افغان، دیدار و گفت‌وگو کرد.

شورای عالی مصالحه ملی در یک خبرنامه گفت که آقای خلیل‌زاد با رهبری این شورا در کابل، دیدار کرد.

خبرنامه می‌افزاید که در این دیدار، آقای خلیل‌زاد و آقای عبدالله دربارۀ مذاکرات صلح، بازنگری توافق‌نامۀ صلح دوحه از سوی حکومت تازۀ امریکا، تسریع روند مذاکرات صلح، دور دوم مذاکرات میان افغانان در دوحه، کاهش خشونت‌ها، راه‌های پیشرفت در مذاکرات صلح و دست‌یافتن به صلح همیشه‎‌گی در افغانستان، بحث و گفتگو کردند.

پیش از این، وزارت خارجه امریکا در یک خبرنامه اعلام کرد که آقای خلیل‌زاد این بار به دوحه، کابل و شماری از پایتخت‌های دیگر منطقه می‌رود.

خبرنامه می‌افزاید که در جریان این دید و بازدید با رهبران جمهوری و دیگر رهبران افغان، نماینده‌گان طالبان و کشورهای منطقه که منافع شان را در یک راه حل پایدار سیاسی و آتش‌بس فراگیر در افغانستان می‌بینند، بحث خواهد کرد.

در همین حال، ریاست‌جمهوری در یک خبرنامه که پس از چاشت امروز پخش شد، می‌گوید که رییس‌جمهور غنی با آقای خلیل‌زاد، دیدار کرد.

در خبرنامه آمده‌است که در این دیدار دربارۀ گام‌های بعدی در روند صلح، بحث شد و دو طرف بر تسریع این روند، تأکید کردند.

بر بنیاد این خبرنامه، آقای خلیل‌زاد "از اجماع داخلی و دیپلوماسی منطقه‌یی و بین‌المللی برای روند صلح ابراز خرسندی کرد و یکبار دیگر از نقش موثر امریکا در راستای برقراری صلح در افغانستان، اطمینان داد."

پس از آغاز کار حکومت جوبایدن در امریکا، این نخستین سفر خلیل‌زاد به کشورهای منطقه است.

یک ‌ساله‌گی توافق‌ امریکا با طالبان

این سفر خلیل‌زاد درست در یک ساله‌گی توافق امریکا و طالبان، صورت می‌گیرد.

امریکا و طالبان در دهم ماه حوت ۱۳۹۸ پس از ۱۸ ماه گفت‌وگو، توافق‌نامۀ صلح را امضا کردند.

در این توافق‌نامه دو طرف تعهد سپردند که نیروهای خارجی تا ماه "می" سال ۲۰۲۱ میلادی از افغانستان بیرون شوند و طالبان نیز تعهد کردند که با شبکۀ القاعده قطع رابطه کنند و به دیگر گروه‌های هراس‌افگن اجازه ندهند تا از خاک افغانستان به امریکا و هم پیمانان اش تهدیدی باشند.

هم‌زمان با یک‌ساله شدن این توافق‌نامه، طالبان می‌گویند که این توافق‌نامه راه عملی برای دست‌یابی افغانستان به ثبات و امنیت است.

این گروه هشدار می‌دهد که تلاش‌ها برای بدیل این توافق‌نامه به نتیجه نخواهند رسید.

طالبان در اعلامیه‌یی که به مناسبت یک ساله‌گی توافق نامه دوحه صادر کرده‌اند، از ادامه حمله‌های هوایی نیروهای خارجی انتقاد می‌کنند: "توافق‌نامه دوحه راه عملی را برای برقراری امنیت و ثبات در افغانستان ایجاد نموده‌است. اگر در مقابل آن، به هر بدیلی دیگر تلاش می‌شود، نتیجه آن از همین اکنون به ناکامی محکوم می‌باشد."

عبدالسلام ضعیف، سفیر دورۀ طالبان در اسلام‌آباد گفت: "بربنیاد توافق دوحه اگر این پروسه به پیش برده شود، موضوع افغانستان از طریق سیاسی حل شده می‌تواند."

درهمین حال حکومت افغانستان می‌گوید که توافق‌نامه دوحه به دلیل افزایش خشونت‌ها از سوی طالبان، نتیجه دلخواهی را به همراه نداشته‌است.

رحمت‌الله اندر، سخن‌گوی دفتر مشاور امنیت ملی رییس‌جمهور گفت: "هنوز هم در این توافق‌نامه برای امیدوار بودن مردم افغانستان چیزی وجود ندارد و طالبان هنوز هم به کشتار مردم افغانستان ادامه می‌دهند."

بربنیاد این توافق‌نامه قرار بود ده روز پس از امضای آن، مذاکرات میان افغانان آغاز شوند، اما چه‌گونه‌گی رهایی پنج هزار زندانی طالبان سبب شد که این کار عملی نشود، تا این‌که لویه جرگه مشورتی صلح درباره رهایی چهار صد زندانی خطرناک این گروه تصمیم گرفت و حکومت افغانستان پنج هزار زندانی طالبان را رها کرد و گروه طالبان نیز یک هزار زندانی حکومت افغانستان را از بند رها کردند.

مذاکرات میان افغانان به روز دوم ماه سنبله سال ۱۳۹۹هجری خورشیدی - شش ماه پس از امضای توافق‌نامه دوحه - آغاز شدند، اما دو طرف سه ماه رأی‌زنی کردند تا این‌که تنها دربارۀ کارشیوۀ آغاز مذاکرات صلح به توافق رسیدند.

مبنا قرار گرفتن توافق‌‎نامه دوحه و فقه حنفی در مذاکرات صلح دو موضوع جنجالی‌یی بودند که سبب شد مذاکرات دور نخست سه ماه به درازا کشانیده شوند.

پس از پایان دور نخست مذاکرات، هیئت جمهوری اسلامی افغانستان به کابل برگشت و برخی از اعضای هیئت گروه طالبان به‌شمول ملا عبدالغنی برادر به پاکستان رفتند، اما هنگامی که پس از سه هفته دوباره به قطر برگشتند، گفت‌وگوها دربارۀ تعیین اجندای مذاکرات به‌گونه جدی آغاز نشدند.

دور دوم مذاکرات در حالی با سردی آغاز شد که حکومت جدید امریکا به رهبری جوبایدن از بازنگری توافق‌نامه دوحه سخن گفت که با اعلام این موضع امریکا، مذاکرات دور دوم، سی و شش روز متوقف شدند.

اکنون که چهار نشست میان گروه‌های تماس دو طرف دربارۀ تعیین آجندای مذاکرات برگزار شده‌اند نتیجه‌یی را به‌همراه نداشته و منابع آگاه از این نشست‌ها می‌گویند که چگونگی سرعت در این مذاکرات به اعلام نتایج بازنگری امریکا از توافق نامه دوحه وابسته است.