طالبان به تازه‌گی مقاله‌یی را در وبسایت این گروه نشر کرده و در آن به چگونگی نظامی که این گروه برای آینده افغانستان می‌خواهد پرداخته‌اند.
در این آمده که تنها یک نظام اسلامی می‌تواند ضامن یک افغانستان سعادت‌مند و موفق باشد.
در این مقاله تأکید شده که طالبان نظام و دموکراسی‌یی را نمی‌خواهند که در آن، وظیفه رییس‌جمهور حفظ منافع واشنگتن باشد و مقام‌های خارجی، بی اطلاع‌دهی قبلی، وارد کشور شوند.
نویسنده این مقاله که از آن نامبرده نشده‌است، حفظ حجاب صحیح اسلامی را از شرط‌های اصلی فعالیت زنان در بخش‌های گونه‌گون می‌داند و تأکید می‌ورزد که در نظام به‌خواست طالبان، حدود شرعی باید اجرا گردند.
بربنیاد این مقاله طالبان نظامی را می‌خواهند که در آن، قاتل قصاص گردد، زناکار حد زده شود، دزد و رشوه‌خوار مجازات گردند و مظلومان از بی‌عدالتی رهایی یابند.
در بخشی از این مقاله آمده‌است: «ما خواهان یک نظام اسلامی استیم که در آن، تمامی حقوق زنان - همان‌گونه که اسلام گفته است - محافظت شود: جایی‌که در میان سایر حقوق، زنان سهم خود را در ارث دارند و حق ازدواج و انتخاب دارند؛ آنان در زمینه‌های آموزش، تجارت، بهداشت و اجتماع، با حفظ حجاب صحیح اسلامی، به جامعه خود خدمت خواهند کرد.»
اما شهروندان کشور در این باره واکنش نشان می‌دهند و می‌گویند نباید دست‌آوردهای دو دهه اخیر افغانستان ازبین بروند.
سعدیه (مستعار) باشندۀ روستای قچی کندز گفت: «دختران جوان ما مکتب رفته نمی‌توانند، همین ده سال بیست سال می‌شود که هیچ در طالبان تغییرات نیامده‌است.»
مرضیه (مستعار) باشندۀ ولسوالی علی‌آباد کندز نیز افزود: «در منطقه ما طالبان استند. نمی‌مانند که کلینیک برویم، دوا بگیریم. می‌گویند بدون محرم نیایید.»
هم‌زمان با این، در شماری از ولایت‌ها، رادیوهایی فعال شده‌اند که وابسته به طالبان دانسته می‌شوند و به‌گفتۀ باشنده‌گان این ولایت‌ها، در این رادیوها، بیشتر به آنچه که «شکست نیروهای امریکایی و برگشت امارت اسلامی به افغانستان» می‌گویندش، پرداخته می‌شود.
فرازخان شیرزاد، عضو حرکت مردمی صلح گفت: «لت‌وکوب، شکنجه، هرچیز است! هفده سال است که ما نتوانسته‌ایم به ولسوالی خود (ولسوالی شیرزاد ننگرهار) برویم؛ از دست شکنجه و ظلم طالبان.»
امان‌الله ترین، عضو دیگر این حرکت نیز افزود: «به یک توافق بین‌الافغانی صلح برسند که در نتیجه آن، بادرنظرداشت فرهنگ، عنعنات، مقدسات و تمام معیارهای بین‌المللی در آن رعایت شود، همین‌طور یک حکومت را ما داشته باشیم.»
در حالی‌که به اول ماه می که در موافق‌نامه صلح امریکا و طالبان، روز خروج کامل نیروهای امریکایی از افغانستان بود، کم‌تر از یک‌هفته مانده، هنوز روشن نیست که طالبان با رسیدن این موعد، چه تصمیمی را اعلام خواهند کرد.
احمدضیا سراج، رییس عمومی امنیت ملی بیان داشت: «به‌خاطر ازبین بردن این تهدید، اول طبعاً مسؤولیت خود ماست، چون وطن ماست و باید یک استراتیژی خود را داشته باشیم؛ این که باز کدام کشور تا کدام حد با ما ایستاد می‌شود و در این مساله همراه ما همکاری می‌کند، آن بحث جداست.»
به روز پنجشنبه، منابع نزدیک به طالبان گفتند که یک هیئت این گروه، به رهبری شیح عبدالحکیم حقانی، رییس هیئت مذاکره کنندۀ طالبان، از دوحه به پاکستان رفته تا مشوره‌های رهبری‌شان را در باره تحولات اخیر دریابد.
بحث دربارۀ این‌که آیا تأخیر در خروج نیروهای امریکایی به توقف مذاکرات صلح و شرکت نکردن طالبان در نشست استانبول بانجامد و یا هم برای حل این معضل، راه‌های دیگری جست‌وجو گردد، از برنامه‌های اصلی سفر این هیئت طالبان به پاکستان گفته شده‌است.