یافتههای کمیسیون امور دفاعی مجلس نمایندهگان از کارکردهای بیش از یک ماهۀ ولی محمد احمدزی، رییس ستاد ارتش، نشان میدهند که او بهجای مدیریت جنگ در تلاش عقدهگشایی با برخی از فرماندهان قولاردوها است.
کمیسیون امور دفاعی مجلس نمایندهگان میگوید که آقای احمدزی با کسانیکه پیش از این بهجای او در قولاردوها گماشته شده بودند مشکلات شخصی دارد و اکنون کوشیدهاست که با آنان عقده گشایی کند.
خان آغا رضایی، رییس کمیسیون امنیت داخلی مجلس نمایندهگان در این باره گفت: «ما امیدوار بودیم که لوی درستیز با آمدنش تغییرات میآورد، اما متأسفانه عقدهگشایی میکند در مقابل کسانی که به جایش آمده بود، حالا وقت عقده گشایی نیست.»
ولی محمد احمدزی در ماه جوزای امسال بهحیث رییس ستاد ارتش گماشته شد. او مسؤولیت مدیریت جنگ و آموزش ارتش، تجهیز نیروها، توسعۀ فکری و عملی ساختن برنامههای کلان جنگی را بهعهده دارد. او همچنین عضویت شورای امنیت ملی و سرقوماندانی اعلی قوای مسلح را دارد.
محمد احمدزی در سال ۱۳۶۵هجری خورشیدی کارش را بهحیث فرمانده بلوک آغاز کرد. او پس از ۲۹سال کار، در سال ۱۳۹۴هجری خورشیدی به فرماندهی قولاردوی ۲۱۵ میوند رسید، پس از سه سال فرمانده قولاردوی ۲۰۹شاهین شد و ۱۸ماه در این قولاردو کار کرد و سپس بار دیگر به فرماندهی قولاردوی ۲۱۵اتل گماشته شد. پس از آن، رییس عمومی ادارۀ ملی محافظت عامه شد و پیش از گماشته شدنش بهحیث رییس ستاد ارتش، فرمانده قولاردوی ۲۰۱سیلاب بود.
منابعی میگویند که آقای احمدزی با فرماندهانی که پیش از این بهجای او در قولاردوها گماشته شده بودند، رابطه اثرگذار کاری ندارد.
روحالله احمدزی، سخنگوی وزارت دفاع ملی اما دربارۀ کارکردهای آقای احمدزی اینگونه پاسخ میدهد: «لوی درستیز قوای مسلح (رییس ستاد ارتش) به اساس قوانین نافذه کشور و اصول نظامی بهخاطر مدیریت بهتر جنگ شب و روزش را یکی کردهاست و هیچنوع عقدهگشایی وجود ندارد.»
آقای احمدزی پس از گماشته شدنش بهحیث رییس ستاد ارتش، از بهبود اوضاع جنگ اطمینان داده بود: «میپذیریم که وضعیت وخیم شد و برخی از بخشها را از دست دادیم و فعلأ در مورد پلانهای ما جر و بحثها ادامه دارند.»
جاوید کوهستانی، نظامی پیشین در وزارت دفاع ملی به این باور است که وجود اختلافها میان رییس ستاد ارتش با فرماندهان قولاردوها آن هم در شرایطی که جنگ در بیش از دو صد جبهه ادامه دارد، سبب بحرانی شدن بیشتر اوضاع امنیتی خواهد شد: «اگر ما حداقل دید مشترک در مورد وضعیت جنگ نداشته باشیم باعث شکست ما میشود.»
نگرانیها از مدیریت جنگ، نا هماهنگیها میان فرماندهان ارتش و وجود اختلافها میان رییس ستاد ارتش با فرماندهان قولاردوها در حالی بالا گرفتهاند که طالبان توانستهاند مرکزهای بیش از دوصد ولسوالی را بگیرند.