همزمان با چالش‌های روز افزون اقتصادی، شماری از شهروندان کشور می‌گویند که به دلیل نبود دارو در شفاخانه‌ها، ناگزیر اند داروهای مورد نیاز شان را از دارو فروشی‌ها خریداری نمایند.

شفاخانه جمهوریت در کابل یکی از شفاخانه‌های بزرگ افغانستان است که روزانه صدها مریض از بهر تداوی به آن مراجعه می‌کنند.

نبود دارو و انجام نشدن برخی معاینات به گونه رایگان، از چالش‌های بزرگی است که در هفته‌های پسین مراجعین این شفاخانه را به ستوه آورده است.

محمد طاهر، مریض، گفت: «پیش از عملیات ما تمام دواها را از بیرون می‌خریم. از داخل شفاخانه چیزی به ما و به مریضان کمک نمی‌شود. دوای بیرون هم بسیار قیمت است.»

کفایت الله، همراه مریض، گفت: «وقتی یک مریض عملیات می‌شود، پیش از آن باید معاینات‌اش تکمیل شود. بعضی معاینات در اینجا انجام می‌شود و بعضی‌های شان نمی‌شود.»

تنها شفاخانه‌ی جمهوریت نیست که با این چالش روبرو است. شفاخانه‌ی انتانی که مرکز تداوی بیماری‌های ساری در کشور است، نیز با نبود دارو و امکانات تداوی مواجه است.

میرزا، همراه مریض، گفت: «می‌گویند وزیر نیست که امضا کند تا دوا را بیاورد و آوردن دوا زمان‌گیر است.»

این دو شفاخانه نمونه‌یی از صدها شفاخانه و کلینیک دولتی در کشور است که با چالش نبود دارو و امکانات بهداشتی روبرو اند.

یک باشنده کندز در این باره چنین گفت: «ادویه جات بسیار قیمت‌اش بالا رفته و مردم با مشکل مواجه است. مردم توانایی تداوی مریض شان را ندارند.»

نبود بودجه برای عرضه خدمات بهداشتی از علت‌های نرسیدن دارو به بیمارستان‌های دولتی گفته می‌شوند.

شفیق همدرد، سرطبیب شفاخانه ولایتی بدخشان، گفت: «تا زمانی‌که بانک جهانی همکاری خود را شروع می‌کند، دفتر محترم موسسه آقاخان تعهد کرده است که تمام پروگرام را با بودیجه خود موسسه آقاخان به پیش ببرد.»

با تماس‌های مکرر نتوانستیم که دیدگاه وزارت صحت عامه را داشته باشیم، اما این وزارت در صفحه‌ی فیسبوکش از تلاش‌ها برای رفع چالش‌های مالی سخن زده و گفته است که در گفت‌وگو با سازمان‌های همکار این وزارت، در تلاش اند تا به زودی عرضه خدمات به مراکز صحی را از سر گیرند.