در یک ماه پسین برخی از بخش‌های کنار جاده‌های کابل به محل فروش اموال خانه‌ مبدل شده و شماری از شهروندان کشور روزانه اموال خانه‌های شان را به فروش می‌گذارند.

بسیاری از کسانی‌که اموال شان را می‌فروشند، آنانی هستند که می‌خواهند کشور را ترک کنند و شماری دیگرشان را ناداری وادار به فروش اموال شان ساخته است.

آنان می‌گویند که اموال شان را که با بهای بلند خریده اند، ناگزیر استند که آن‌ها را به بهای ناچیز بفروشند.

دو طرف جاده‌ نزدیک چمن حضوری کابل یکی از بخش‌های شهر است که پیاده‌روهایش به محل فروش اموال خانه‌ها مبدل شده است.

لعل محمد که دکاندار است، دار وندار خانه‌اش را برای فروش به این‌جا آورده است. وی می‌گوید که اموال با ارزش صدهزار افغانی‌اش را به بیست هزار فروخته است.

لعل محمد، باشنده کابل به طلوع‌نیوز گفت: «اشیایم را به نصف قیمت، حتی زیر نصف، فروختم. مثلن یخچال را که بیست‌وپنج هزار خریده بودم، به پنچ هزار فروختم. چی کنم دگه؟ اطفالم شب نان می‌خواهند.»

محمدآغا، سرباز پیشین پولیس، ده روز است که با پهن کردن چادری در این جاده، مشغول خرید وفروش این اموال است. او می‌گوید که یک ماه تنخواه‌اش را نگرفته است و سرنوشت کار و زندگی‌اش ناروشن است.

محمدآغا دراین باره گفت: «آن‌ها یک ماه معاش‌ام را ندادند. معاش است. چی کنم دگه، این‌جا آمدم تا کار کنم.»

شماری از کسانی را نیز در این‌جا می‌توان یافت که با فروش اموال خانه شان، مشغول خرید و فروش اموال دیگران نیز هستند.

معراج الدین معراج، باشنده کابل، گفت: «خودم اینجنیر برق هستم. پسرم از دانشکده زمین‌شناسی فارغ شده است. هردو بیکاریم و معاش نداریم. این‌جا آمدیم تا نان پیدا کنیم.»

پس از سقوط حکومت پیشین، روند عادی زندگی در کشور مختل شده است و هر روز شمار افرادی‌که می‌خواهند افغانستان را ترک کنند، رو به افزایش است. افرادی که مهاجرت را همچون آخرین روزنه امید برای آینده شان می‌بینند.