امروز هفتم ماه اکتوبر، بیستمین سالگرد نخستین روز حمله امریکا بر افغانستان است. بیست سال پیش از امروز، ایالات متحده نخستین حمله اش را به افغانستان آغاز کرد.
اما یک ماه پیش، امریکا با بیرون کردن آخرین سربازاش از افغانستان، به حضور بیست سالهاش پایان داد.
بیرون شدن ایالات متحده با انتقادهای شهروندان افغانستان نیز روبرو شده است.
احمد ناصر باشنده کابل گفت:« همرای امریکاییها جنگ میکردیم. پایم را هفت سال پیش درجنگ از دست دادم.»
حمله نظامی امریکا و متحدانش به افغانستان، طولانی ترین جنگ در تاریخ افغانستان را رقم زد. خاطرهی بسیاری از شهروندان با هفتم اکتوبر سال ۲۰۰۱ در افغانستان گره خورده است.
ماموریتی که هرچند به هدف سرکوب هراسافگنی گفته شد، اما باورها بر این است که این حضور با شرمساری برای امریکا و متحدانش به پایان رسید.
سرور نیازی آگاه نظامی گفت: «این یک جنگ استخباراتی بود. امریکا در نتیجه این جنگ هم در عرصه سیاسی وهم در عرصه نظامی به ناکامی مواجه شد.»
در اعلامیه امارت اسلامی آمده است که امریکا پس از حضور بیست ساله نظامی اش در افغانستان در پی توافق دوحه از کشور بیرون شد.
سعید خوستی سخنگوی وزارت امور داخله امارت اسلامی گفت: «با آمدن اشغالگران امریکایی، آنان بعضی از غلامان داخلی شان را بر مردم حاکم ساختند که مردم را با مشکلات مواجه ساختند و مردم دربیست سال گذشته بسیار رنج بردند.»
هرچند امارت اسلامی خروج امریکا را شکست این کشور از افغانستان میداند، اما دبیر کل ناتو از حضور امریکا و متحدانش در افغانستان دفاع میکند.
ینس ستولتنبرگ دبیر کل ناتو دراین باره گفته است: «همه متحدان ناتو موافقت کردند که درپشتبانی از ایالات متحده امریکا وارد افغانستان شوند. ما هدف مشخصی داشتیم، برای جلوگیری از کارگیری افغانستان همچون پناهگاه امن هراسافگنان که ملتهای ما را تهدید میکردند. ما آن هدف را بر آورده کردیم، ماموریت نظامی ما بیهوده نبود.»
شبکه القاعده به رهبری اسامه بن لادن در یازدهم سپتمبر سال ۲۰۰۱ نزدیک به یک ماه پیش از حمله امریکا به افغانستان، در یک عملیات هواپیماربایی چهار هواپیمای مسافربری را بر مرکز تجارت جهانی در نیویارک و ساختمان وزارت دفاع امریکا کوبیدند؛ حملهای که سه هزار قربانی برجا گذاشت و پای امریکا را به افغانستان کشاند.