در شانزده سال پسین، بیش از بیست و هشت هزار و پنجصد کودک در افغانستان قربانی خشونت ها شده اند.

صندوق پیشتیبانی از کودکان سازمان ملل متحد، با پخش این آمار میگوید که شمار کودکان جان باخته در افغانستان، ۲۷ درصد، کل تلفات کودکان را در جهان را می سازد. 

یونیسف سال ۲۰۲۲ را یک سال پرچالش از رهگذر اقتصادی برای کودکان در افغانستان پیش بینی کرده است.

این در حالیست که برخی از خانواده ها در ولایت های هرات و بادغیس مجبور شده اند تا کودکان شان را به فروش برسانند.

عزیزه گل، با همسر و کودکان اش در یک خانه ویرانه در هرات بسر میبرد.

پدر این خانواده، قندی گل، کودک ده ساله اش را به یک مرد فروخته است تا پول آن را هزینه تهیه غذای فرزندان دیگرش کند.

عزیزه گل، مادر قندی گل، گفت:«در خانه غذا وهیچ چیزی نداشتیم. شوهرم سر و صدا کرد که غذا بیاور که فرزندان از گرسنگی می‌میرند اما نبود که میاوردم. 
بعدش شوهرم برای مان غذا آورد. از او پرسیدم که غذا را از کجا می‌آوری و چه کار می‌کنی؟ او گفت که دختر را به شوهر دادم، من سر و صدا کردم، قلبم خیلی گرفت، فکر کردم می‌میرم زیرا نمی‌خواستم دخترم را در این سن به شوهر بدهم.»

از سوی هم حمید که در نتیجه جنگ و خشک سالی  آواره شده است می گوید که برای تهیه لقمه نانی،  راه دیگری جز فروش کودک هفت ساله اش نداشت. 
کودکی که نا امیدانه در برابر این تصمیم خانواده اش گریه می کند.

حمید، باشنده هرات، میگوید:«من این دخترم را فروخته ام تا برای فرزندان دیگرم نان پیدا کنم، برای شان دوا بخرم، دنیا قسمی شده است که هیچ کسی کمک نمی کند، مجبور هستم یکی را بفروشم تا دیگران زنده باشند»

فروش کودکان و یا ازدواج آنان در سن کودکی نگرانی جدی سازمان های جهانی پشتیبان حقوق کودکان را به همراه شده است.

آسونتا چارلز، مدیر عمومی سازمان مدد رسان«ورلد ویژن» گفت:«اوضاع در این کشور رو به وخامت است  به ویژه کودکان در رنج هستند. امروز دلم می‌سوزد که می بینم خانواده‌ها حاضر استند فرزندان خود را بفروشند تا دیگر اعضای خانواده را سیر کنند. از این رو این ناراحت کننده است، پس حالا زمان آن است تا جامعه بشردوستانه به پا خیزد و در کنار مردم افغانستان بماند.»

همزمان با این یونسیف اوضاع افغانستان را برای کودکان ناگوار می داند. 

بربنیاد آمارهای این نهاد از سال ۲۰۰۵ تا اکنون، ۲۸۵۰۰ کودک از اثر درگیری‌های مسلحانه، خشونت ها و ناامنی ها در افغانستان کشته و زخمی شده اند.
رقمی که ۲۷ درصد کل تلفات کودکان در جهان را می سازد.

یک شمار درشتی از کودکان نیز در افغانستان، معلول شده اند.

عبدالفهیم، فزیوتراپست مرکز صلیب سرخ در کابل، گفت:«وقتی کودکان به اینجا میایند بسیار نا امید میباشند، ما پس از اینکه به آن ها صحبت می کنیم روند انگیزه دهی را آغاز می کنیم، برای کودکانی که قسمتی از بدن شان را از دست می دهند به ویژه پاهای شان را پای مصنوعی می سازیم»

به گزارش یونیسف با گذشت هر روز، فقر و ناتوانی های اقتصادی در افغانستان بیشتر می‌شوند و کودکان بیشتری به سوی تغذیه نیز گرفتار می شوند. این نهاد پیش بینی کرده است که تا پایان سال ۲۰۲۲ میلادی سه میلیون و دوصد هزار کودک زیر سن پنج سال درافغانستان، با کمبود شدید غذا و سو‌ی تغذیه روبه رو خواهند شد.