امروز نهم حوت برابر است با روز سرباز در افغانستان. در گذشته از این روز به گونه ویژه بزرگداشت می شد اما امسال از آن خبری نیست.

برخی از سربازان دولت پیشین می گویند که با سرنوشت ناروشنی روبرو استند و نیز چالش های اقتصادی دامن گیر شان شده است. 

آنان از امارت اسلامی می خواهند که به چالش های شان رسیده گی کند.

محمد رضای سی و دو ساله یکی از هزاران سربازی است که بیش از هشت سال در بخش های گونه گون کشور خدمت کرده است اما با فروپاشی ارتش پیشین بیکار شده است و با چالش های فراوانی رو به رو شده است.

محمد رضا، سرباز دولت پیشین، گفت:«اینکه با پرسونل نظامی سابق که در چوکات دولت وظیفه اجرا کردند، چه قسم سلوک و برخورد می‌کنند؟ این یک ترس همواره نزد ما بوده است.»

رضا مسوولیت خانواده هفت نفری اش را دارد.
او از حکومت سرپرست امارت اسلامی می خواهد که از تجربه و دانش نظامیان و کارمندان دولت پیشین کار بگیرد و اجازه ندهد که مغزها از کشور فرار نمایند.

محمدرضا، سرباز دولت پیشین، گفت:«خواستم از امارت اسلامی این است که دوباره پرسونل مسلکی و کادر های مسلکی به وظیفه بگیرند و نگذارند آنان از کشور خارج شوند.»

دولت پیشین افغانستان همه ساله در نهم ماه حوت از بهر ستایش از کارنامه ها و فداکاری های نظامیان مراسمی ویژه بر پا می کرد.
اما با برگشت دوباره امارت اسلامی در افغانستان این روز از تقویم حذف شده است.

عبد الواحد طاقت، نظامی پیشین، گفت:«باید امارت اسلامی همین نیروهای امنیتی گذشته، پولیس و اردو را در آغوش بگیرند.»

افغانستان پیش از سقوط نظام جمهوری نیروهای امنیتی و دفاعی سه صدوپنجاه و دو هزار نفری داشت اما این نیروها از هم پاشید و با روی کار آمدن دوباره امارت اسلامی، تلاش ها برای ایجاد نیروهای تازه از صفر آغاز شده اند.