شماری از بانوان ورزشکار که در دو دهه پسین از بهر افتخار آفرینی برای افغانستان در سطح ملی و جهانی مدال آورده اند می گویند که پس از تحولات پسین در کشور در بی سرنوشتی به سر میبرند.
این ورزشکاران که در کشور به سر می برند از حکومت کنونی میخواهند تا به آنان اجازه فعالیتهای ورزشی را بدهد.
شکیلا ورزشکاری است که بیش از پنج سال می شود در رشته ورزشی جوجیتسو کار می کند و در این رشته ورزشی دست آورد های فراوانی داشته است.
شکیلا، ورزشکار، گفت:«در شرایط زندهگی نمیکنیم که مثلاً ما بگویم که ها من در آینده یک ورزشکار میشویم.»
مانند شکیلا استند بانوان فراوان دیگر که از فعالیت های ورزشی شان به دور مانده اند.
آنان از حکومت کنونی خواست های دارند.
رویا، ورزشکار، می گوید:«ما حالا که نمیتوانیم درس بخوانیم. ورزش خودرا انجام بتیم. ما خانه نشین شده ایم. ما باید بریم درس بخوانیم چون اینان زنان استند که میتوانند آینده یک کشور را رقم بزنند.»
در همین حال ریاست تربیت بدنی محدودیت ها بر بانوان ورزشکار را میپذیرد اما میافزاید که امنیت در کشور برای همه ورزشکاران مشمول بانوان تامین است.
داد محمد ناوک، سخنگوی ریاست المپیک، می گوید:«فعالیتهای ورزش کاران زن کم رنگ شده اند. شاید به اندازه که پیش فعالیت داشتند، حال ندارند. به علت ورزش هیچ کس تا حال تهدید نشده است.»
بر بنیاد اطلاعات مسوولان پیشین اداره ورزش پیش از این شمار بانوان ورزشکار در کشور به پنج هزار تن میرسید که تنها در تیم های ملی کشور نزدیک به هشت صد بانوی ورزش کار حضور داشتند.
دیدگاه تان در این باره