سازمان نجات کودکان می‌گوید که در اوضاع کنونی در افغانستان نزدیک به ۱۰ میلیون کودک در این کشور با گرسنه‌گی شدید رو به رو استند.

این نهاد در گزارش تازه‌اش می‌افزاید که کمک‌های خوراکی کوتاه مدت نمی‌توانند بحران گرسنه‌گی را در افغانستان حل بسازند.

آتنا ریبورن، مدیر ارتباطات سازمان نجات کودکان، گفت: «کارکنان خط مقدم بهداشت ما روزانه کودکانی را درمان می‌کنند که در حال جان باختن استند، زیرا آنان تنها یک بار در روز هم غذا نمی‌خورند؛ کودکان در افغانستان به جز درگیری و خشونت چیزی دیگری را ندیده اند.  اکنون زمان آن نیست که جهان به کودکان افغانستان پشت کند.»

در همین حال، شماری از کودکانی که در جاده‌های کابل سرگرم کارهای شاق استند، می‌گویند که فقر و تنگدستی آنان را وا داشته است تا بجای رفتن به مکتب در جاده ها کار نمایند.

سونیا، کودک کارگر، گفت:«مه خوش دارم در خانه باشم؛ درس بخوانم و کورس بروم اما مجبور استیم نمیتوانیم؛ میایم در روی سرک ماسک فروشی می کنم.»

مدینه، کودک کارگر، می‌گوید:«پدرم مریض است. پنج نفر استیم در خانه، از صبح تا شام قلم فروشی می‌کنم اما کسی پیسه نمیته.»

اما آگاهان مسایل اقتصادی به این باور استند که برای حل این بحران باید برنامه های ویژه پشتیبانی مالی از کودکان در کشور ایجاد شود.

شاکر یعقوبی، آگاه مسایل اقتصادی، گفت: «ایجاد یک صندوق ویژ برای حمایت مالی از کودکان که در هماهنگی با حکومت و نهادهای مالی مددرسان باشد و نیز فراهم نمودن زمینه کار سازمان های حمایت کننده از کودکان از مواردی اند که می‌توانند به رفع گرسنه گی کودکان اثر گذار باشند.»

مزمل شینواری، آگاه مسایل اقتصادی، می‌گوید:«در درازمدت باید کار بالای این شود که اقتصاد مردم بهبود یابد و به خانواده ها اشتغال زایی شود که بتوانند به اطفال شان غذایی کافی فراهم کنند.»

پیش از این نیز این سازمان در گزارشی گفته است که خانواده‌ها با کاهش درآمدهای روزانه شان مجبور استند که فرزندان شان را برای کار به بیرون از خانه بفرستند و اکنون یک میلیون کودک در افغانستان سرگرم کار در جاده‌ها استند.