شماری از عالمان دین و فعالان جامعه مدنی در کابل، نشست عالمان دین را همه‌شمول نمی‌دانند. آنان می‌گویند که این نشست بی حضور زنان معنایی نخواهد داشت.

تاکنون روشن نیست که در نشست عالمان دین در کابل زنان حضور خواهند داشت یا نه.

بی بی امری، استاد دانشگاه، گفت: «زنان از حقوق خاصی برخوردار هستند و علمای زن و مرد در قسمت اطلاع‌رسانی به حقوق زنان از طریق منابر، مساجد نقش اساسی دارند تا زنان بتوانند از حقوق شان به گونه کامل آگاه شوند.»

محمد سرور سروری، عضو نهضت علمای افغانستان، می‌گوید: «در این نشست اگر با اقشار مختلف مانند عالمان دین، متنفذین و دیگر بخش‌ها مشورت و انعطاف نکنند، خدای ناخواسته‌ حالتی خواهد شد که غیرقابل کنترل و تحمل به مردم خواهد بود.»

این عالمان دین و فعالان جامعه مدنی با پخش یک قطع‌نامه از حکومت سرپرست می‌خواهند که زمینه شرکت عالمان دین و زنان را در این نشست فراهم بسازد.

در این قطع‌نامه آمده است:«نشستی که بی حضور زنان برگزار شود تصمیم و فیصله‌های که در قبال مردم افغانستان خاصتا زنان افغان صورت می‌گیرد عادلانه نخواهد بود. جامعه مدنی و علمای مرد و زن مربوط با جامعه مدنی که در سیاست دخیل نمی‌باشند و منحیث پل ارتباط میان امارت اسلامی و مردم عمل می‌نمایند اشتراک شان در این لویه جرگه سرتاسری نیاز مبرم است.»

ستاره سادات، فعال جامعه مدنی، گفته است:«ما که صحبت می‌کنیم مستند بر اساس اقوال علما به این معناست که ما از شریعت اسلام صحبت می‌کنیم، پس امارت چگونه پالیسی را  در برابر حق زنان مدنظر گرفته که فراتر از اسلام است.»

همزمان با این شماری از شهروندان کشور نیز در این باره دیدگاه‌های دارند.

محمد جاوید، باشنده کابل، گفت: «کار و بار هیچ در وطن نیست باید که سر این موضوعات صحبت شود؛ خواهران و مادران ما همه فعلا بیکار هستند نه کار است و نه روزگار.»

محمد اسلام سنجر، باشنده گردیز، گفت:«ما امیدواریم که نتیجه این نشست به نفع مردم افغانستان باشد که این نشست بتواند تمامی مشکلات مردم را حل کند و ما هم بتوانیم که اعتبار خود را بالای این چنین نشست ها ثابت نگهداریم.»

این در حالی‌ست که جامعه جهانی به رسمیت شناختن حکومت سرپرست امارت اسلامی را وابسته به حرمت گذاشتن به حقوق بشر به ویژه حقوق زنان و دختران دانسته است.