بربنیاد یک نظرسنجی تازهٔ نهاد پشتیبانی از کودکان، بیش از ۴۵ درصد از دختران در افغانستان به مکتب نمی‌روند و بسیاری از آنان افسرده شده اند.

این نظرسنجی نشان می‌دهد که این آمار در میان پسران بیست درصد است. نهاد پشتیبانی از کودکان می‌گوید که این نظر سنجی بربنیاد گفت‌وگو با یک هزار و هفت صد دختر و پسر در هفت ولایت تهیه شده است.

در حالی‌که دختران اجازه ندارند به مکتب‌های متوسط و لیسه بروند، یک آموزگار یک ماه پس از حاکمیت طالبان، زمینه آموزش را برای ۲۵۰ دانش‌آموز دختر فراهم ساخته است.

سودابه نژند در یک خانه به گونه پنهانی دختران را زبان انگلیسی و ریاضی آموزش می‌دهد.

سودابه نژند، آموزگار، به خبرگزاری اسوشیتد پرس گفته است: «بعد از تعطیلی مکاتب برای دختران، تصمیم گرفتم در یک مکتب مخفی را برای دختران باز کنم و در خانه‌ای چوکی و میز گذاشتیم تا آنها بیایند و اینجا درس بخوانند.»

دنیا عرب‌زاده، دانش‌آموز، گفت: «خیلی ناامیدکننده است، مکتب واقعی با اینجا بودن فرق می‌کند، اما من خیلی از همصنفی‌هایم را می‌بینم که نمی‌توانند به اینجا بیایند و در خانه می‌مانند و بسیار ناامید کننده است که دختران اجازه رفتن به آنجا یعنی مکتب را ندارند.»

اسوشید پرس نوشته است که هیچ نشانه‌ی برای بازگشت دختران بالاتر از صنف ششم به مکتب وجود ندارد.

سودابه نژند، آموزگار، گفت: «تعطیلی مدارس به نفع یک دولت نیست، حتی آن را تضعیف می‌کند، زیرا اگر یک زن تحصیل کند به این معنی است که کل جامعه تحصیل می‌کند.»

فیونا فریزر، رییس بخش حقوق بشر نمایندگی سازمان ملل متحد در افغانستان، دور ماندن دختران را از آموزش نگران کننده می‌داند.

خانم فریزر گفته است: «تصمیم برای جلوگیری از رفتن دختران به مکتب‌های متوسطه و لیسه به این معنی است که یک نسل از دختران ۱۲ سال تحصیلات ابتدایی شان را به پایان نخواهند رساند. اما آسیب‌ها تنها به آن نسل از دختران محدود نخواهد ماند، در کل، زنان و دختران افغانستان از سهم شان در جامعه محروم استند.»

نزدیک به یک سال می‌شود که دانش‌آموزان دختر از رفتن به مکتب‌های متوسطه و لیسه بازمانده اند و روشن نیست که آنان چی زمانی اجازه پیدا خواهند کرد تا به مکتب بروند.