غلام محمد محمدی، نویسنده، پژوهش‌گر و تاریخ‌نگار کشور به عمر ۶۹ سالگی درگذشت.

علت مرگ غلام محمد محمدی را بیماری سرطان عنوان می‌کنند.

آقای محمدی در هفت دهه عمرش، نزدیک به ۳۱ آثار چاپ شده و چاپ نشده دارد که به باور پژوهش‌گران اثرها او از نوشته‌ها‌ و پژوهش‌های ارزشمند به شمار می‌روند.

عبدالمبین، از نزدیکان استا محمدی، گفت: «هم‌تقوا داشت‌هم‌ پرهیزگاری داشت هم با فقر زندگی‌ می‌کرد ولی با فخر ‌زندگی  می‌کرد.»

عزت الله نظری، از نزدیکان استاد محمدی، گفت: «منابع که از محمد صاحب به جا گذاشته‌شده هم ‌از‌ آثاری‌ است که اسنادش از بیرون از آرشیف‌های کشورهای همسایه، کشورهای اروپایی و از داخل جمع‌آوری شده و‌ به دست جوانان قرار‌داده‌ شده.»

برخی از تاریخ‌نگاران آقای محمدی را نویسنده ی نقدگرا در تاریخ معاصر کشور می‌دانند ‌و از حکومت سرپرست می‌خواهند تا در چاپ آثار باقی مانده اش تلاش کند.

فرزاد مجید پور، پژوهش‌گر، گفت: «استاد‌ محمدی از ‌چهره‌های بود که آمد در برابر آن نوشته‌ها نه گفت، رفت‌ به‌دنبال حقایق‌تاریخی از منابع معتبر علمی در داخل افغانستان چه در بیرون افغانستان.»

غلام محمد محمدی در سال ۱۳۳۳ در ولسوالی عنابه ولایت پنجشیر زاده شد و در جریان جنگ‌های داخلی نیز زخم برداشت.

او بیش‌تر بخش از عمرش را در تدریس و پژوهش سپری کرده است.