جگموهن سینگ، تنها شهروند سیک کشور در شهر گردیز مرکز ولایت پکتیا می‌گوید که کشورش را بی‌نهایت دوست دارد و هرگز ترک نخواهد کرد.

آقای سینگ از دیدگاه متفاوت اقشار جامعه نسبت به خودش شکایت می‌کند؛ اما به این باور است که اگر امارت اسلامی برای سیک‌ها و اهل هنود کشور سرپناه و عبادت‌گاه‌ها ایجاد کند و زمینه کار را فراهم سازد، بسیاری از آنان به کشورشان بر خواهند گشت.

خانواده او کشور را ترک کرده‌اند و جگموهن سینگ حالا در یک اتاق کرایی در شهر گردیز زندگی می‌کند. آقای سینگ برای پیدا کردن هزینه زندگی دکانی ساخته و دوای یونانی می‌فروشد.

جگموهن سینگ به خبرنگار طلوع‌نیوز گفت: «من اینجا تنها استم تمام فامیل من به هند رفته است، من وطن خود را دوست دارم، شما بروید من نمی‌روم. یک فامیل اینجا مانده ایم ما نمی‌رویم و در اینجا کاروبار هم می‌کنیم.»

این شهروند سیک کشور می‌افزاید که سیک‌ها و اهل هنود در کشور در مقایسه با سایر شهروندان افغانستان به دیده کم نگریسته می‌شوند.

جگموهن سینگ افزود: «خواست ما از دولت این است وقتی که مردم ما اینجا می‌آیند برای ما جا بدهد که در آن خانه، دوکان و بازار جور کنیم.»

نزدیک به ۵۰۰ خانواده سیک و هنودوهای افغانستان در شهر کهنه‌ی گردیز زندگی می‌کردند؛ اما این خانواده‌ها به علت جنگ‌های داخلی یا به ولایت‌های دیگر آواره شده‌اند و یا هم راه مهاجرت در پیش گرفتند.

خانه‌ها وعبادت‌گاه‌های آنان در شهر کهنه‌ی گردیز به ویرانه مبدل شده است.

شماری از بزرگان شهر کهنه‌ی گردیز، خاطرات خوبی از سیک‌ها و هندوباوران افغان دارند.

علی شاه خان، باشنده شهر کهنه گردیز گفت: «بعضی شان به خوست و بعضی دیگر به غزنی رفتند، بعضی اوقات می‌آیند اینجا خانه‌های شان اینجا است، خانه‌های بعضی شان ویران است و بعضی دیگر به کرایه داده اند خانه‌های شان را.»

غلام غوث الدین، یکی دیگر از باشندگان شهر کهنه گردیز، گفت: «دو گروه بودند، یکی گروه سیک‌ها و دیگر گروه هندوها، معبد سیک‌ها و هندوها جدا بود، بسیار خوب رفتار می‌کردند.»

با این حال، مسوولان محلی ولایت پکتیا از تامین حقوق جگموهن سینگ اطمینان می‌دهند و بر پشتیبانی از او تاکید می‌ورزند. این مسوولان از سایر سیک‌ها و هندوباوران افغانستان می‌خواهند که به کشور شان برگردند.

ثواب جان اسلام‌یار، رییس اطلاعات و فرهنگ پکتیا، به طلوع‌نیوز گفت: «اکنون به شکل کامل در امنیت زندگی می‌کند و زمینه کار فراهم شده است و در این راستا کدام مشکلی وجود ندارد.»

در کوچه‌یی که جگموهن سینگ دکان دارد، محل کاروبار بسیاری سیک‌ها و هندوباوران در گذشته در شهر گردیز بود؛ اما حالا تنها جگموهن سینگ در این کوچه باقی مانده است.