شماری از دانش‌آموختگان و دانشجویان در بامیان، از حکومت سرپرست خواستار فراهم‌سازی زمینههای کاری هستند.
برخی از دانش‌آموختگان در بامیان می‌گویند که به علت نبود کار و فقر روزافزون، به بیماری روانی دچار شده‌اند.
طاهر شاه دانشجو گفت: «خواست هر دانشجو در قدم اول این است که برای خانواده‌اش نان‌آور باشد، به‌خاطر همین ما از دولت به صورت جدی خواهان این هستیم که زمینه کار را برای هر دانشجو فراهم کند.»
حامد دانشجو گفت: «خواست ما از حکومت این است که هرچه زودتر زمینه کاری را بیشتر برای ما فراهم سازد تا در آینده مصدر خدمت برای جامعه و خانواده خود باشیم.»
عبدالولی دانش‌آموخته‌ی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه بامیان که شش سال پیش از این دانشگاه سند فراغت به دست آورده، می‌گوید زمان زیادی را به هدف پیدا کردن فرصت‌های شغلی گذرانده؛ اما تلاش‌هایش تاکنون به نتیجه نرسیده است.
عبدالولی دانش‌آموخته گفت: «من حدود ۱۵۰ سی‌وی به نهادهای مختلف فرستادم و هیچ‌گونه جوابی متاسفانه دریافت نکردم. این باعث شده که از لحاظ روانی و اقتصادی متاثر شوم.»
فیروزالدین مرادی استاد دانشگاه گفت: «وقتی که تحصیل‌کرده‌ها وارد بازار کار نشوند، کار با کیفیت و زمینه اشتغال‌زایی و توسعه اقتصادی در جامعه محدود است و حتی زمینه را ناممکن می‌سازد.»
در همین حال، والی بامیان اطمینان می‌دهد که برای دانش‌آموختگان بر اساس توانایی و مهارت‌هایشان زمینههای شغلی را فراهم خواهند کرد.
عبدالله سرحدی، والی بامیان گفت: «ان‌شاءالله به تمام محصلین زمینه کار مهیا می‌شود. از حکومت خواهان این هستیم که در چوکات حکومت، آن مردم بیاید که حکومت‌داری را بفهمند.»
بر اساس آمارها، هم‌اکنون بیش از ۶ هزار دانشجو در ۷ دانشکده و ۳۴ رشته آموزشی در دانشگاه بامیان سرگرم آموزش هستند.
دیدگاه تان در این باره