سردی هوا، ریزش برف و نبود سرپناه از چالشهای اند که بیجاشدگان در کابل از آن شکایت دارند.
آنان از مسوولان در وزارت مهاجران وعودت کنندگان میخواهند که برای بیجاشدگان در ولایتهای اصلی شان زمینه کار و سرپناه ایجاد کند.
زلیخا یکی از بیجاشدگان از مزارشریف گفت: «گشنه و تشنه بودیم، آمدیم و در کابل پناه گرفتیم. حال که ما را از اینجا به جای دیگر میبرند، زمین و جای که نباشد، این طفلها از بین میروند»
چالشهای خانوادههای بیجاشده در این روزها فراوان است. آنان، سرپناه برای بودباش و مواد سوختی برای گرم کردن خانههای شان هستند.
راز محمد بیجاشده دیگر گفت: «نان خشک با چای میخوریم. بخاری و مواد سوخت نداریم. از وزیر مهاجران خواست ما این است که ما را زمین دهد و زمینه کار را برای ما فراهم کند.»
این درحالیست که روز گذشته (یکشنبه) روند انتقال بیش از صد خانواده بیجاشده به مناطق شان، از کابل به کندز آغاز شد.
به گفته سردار شیرزاد رییس رسیدگی به وضعیت بیجاشدگان داخلی، هر خانواده بیجاشده مبلغ ۲۰۰ دالر امریکایی از سوی کمیته هماهنگی و مدیریت کمپها دریافت کرده که پس از اسکان در مناطق اصلیشان در کندز، مبلغ یکهزار و ۳۱ دالر و سایر کمکهای بشردوستانه را از سوی نهادهای همکار دریافت خواهند کرد.
دیدگاه تان در این باره