جاده‌های کابل در روزهای ماه رمضان گواه حضور شمار زیادی از کارگران روزمزد است. آنان می‌گویند که برای تامین هزینه خانواده‌های شان مجبور اند کار کنند؛ اما فرصت‌های کاری برای شان فراهم نیست.

سیف‌الرحمان، کارگر ۴۲ ساله که سیزده روز پیش از مزارشریف به کابل آمده، هم‌چنان در گوشه‌ی از یک چهارراه ایستاده است و امیدوار است فردی برای رنگ‌ کردن خانه‌اش او را به کار ببرد.

سیف‌الرحمان به خبرنگار طلوع‌نیوز گفت: «سیزده روز می‌شود که کابل آمده‌ام. در سیزده روز تنها یک روز به کار رفتم. در شهر خود ما هم کار نیست، یک امید کردم و این‌جا آمدم، این‌جا هم بی‌کاری است.»

وحیدالله یکی دیگر از کارگران روزمزد به طلوع‌نیوز گفت: «یک روز کار پیدا می‌کنیم، سه ماه دیگر خواب هستیم. مردمی را که می‌بینید تمام شان بی‌کار هستند. دولت می‌گوید که امسال کار شروع می‌شود و سال دیگر، فرصت کاری اصلن وجود ندارد که مردم کار کنند.»

وزارت کار و امور اجتماعی در دوم ماه اسد سال جاری، نخستین کنفرانس ملی کار را با حضور مقام‌های بلندپایه امارت اسلامی، نمایندگان سکتور خصوصی، نهادهای جهانی و استادان دانش‌گاه برگزار کرد. در این کنفرانس دو روزه، تفاهم‌نامه‌هایی با نهادهای دولتی و سکتور خصوصی نیز امضا شد که بر اساس آن، قرار بود زمینه اشتغال برای بیش از یک میلیون نفر فراهم شود؛ اما ظاهرن این مساله از میزان بیکاران در کشور نکاسته است.

وزارت کار و امور اجتماعی اکنون می‌گوید که یک کمیته برای عملی‌سازی تعهدات کنفرانس ملی کار ایجاد شده است.

سمیع‌الله ابراهیمی سخن‌گوی وزارت کار و امور اجتماعی گفت: «یک کمیته به رهبری وزارت کار و امور اجتماعی کار می‌کند تا تعهدات را تعقیب کند و تلاش می‌کند که با تطبیق آن تعهدات، برای شهروندان کشور زمینه‌های کاری فراهم شود. دور نخواهد بود که در سال آینده به سطح ادارات امارتی، به بخش‌های زیادی بودجه داده می‌شود که پروژه‌های شان در ذات خود اشتغال‌زا هستند.»

بی‌کاری در کشور از سال‎ها پیش گریبان‌گیر بسیاری از شهروندان کشور است.

وزارت کار و امور اجتماعی در این باره افزوده است که در سال آینده برای پروژه‌های اشتغال‌زایی در اداره‌های دولتی، بودجه‌ای اختصاص خواهد یافت تا شرایط بهتری برای کارگران و افراد جویای کار فراهم بسازد.