در پی افزایش فشارها بر مهاجران افغان در کشورهای همسایه، بیش از دو میلیون نفر در دو سال گذشته به‌طور اجباری به افغانستان بازگردانده شده‌اند.
اما با بازگشت مهاجران، نگرانی‌ها از رسیدگی به آنان در افغانستان بیشتر شده است.
احمدرضا افشار اخراج‌شده از ایران به خبرنگار طلوع‌نیوز گفت: «مهاجران افغان، کسانی که دقیقا مدرک درست ندارند، در آن‌جا بی مدرک محاسبه می‌شود و از هر جای که بگیرد، ردمرز می‌کند. هیچ برای شان مهم نیست که کی باشد.»
یکی از شهروندان کشور که از پاکستان خراج شده، گفته است: «ما کارت هم داشتیم؛ اما بازداشت و اخراج کرد. تمام مال و دارایی ما آن‌جا مانده است.»
شورای پناهندگان ناروی (NRC) هشدار داده که تنها ۲۰ درصد از بودجه برنامه‌های بشردوستانه برای افغانستان در سال ۲۰۲۵ تأمین شده و این وضعیت، ممکن است بازگشت‌کنندگان را با بحران‌های جدیدی چون فقر، بی‌خانمانی و آسیب‌های اجتماعی روبه‌رو سازد.
این کمبود بودجه باعث شده تا برخی از مرکزهای حمایت از بازگشت‌کنندگان، مانند مرکز جلال‌آباد، فعالیت‌های خود را کاهش دهند.
یان اگلند رییس شورای پناهندگان ناروی گفته است: «افغان‌هایی که مجبور به بازگشت می‌شدند، اغلب مجبور بودند همه چیز را پشت سر بگذارند. آنان نیاز فوری به کمک دارند. کارمندان ان‌آرسی در گذرگاه شاهد هستند که چگونه عودت کنندگان دست خالی هستند و اغلب جایی برای رفتن ندارند. اواسط سال ۲۰۲۵، شرکای بشردوستانه در افغانستان کمتر از ۲۰ درصد تمویل مالی می‌شوند. در ان‌آرسی ما باید حمایت را در مرکز جامعه خود در جلال‌آباد کاهش می‌دادیم. بدون افزایش بودجه، ما نمی‌توانیم به نیازهای رو به رشد پاسخ دهیم.»
عبدالنصیر رشتیا آگاه مسایل اقتصادی به طلوع‌نیوز گفت: «از آنجایی که اقتصاد افغانستان متکی به کمک‌های خارجی بود، هرازگاهی که این کمک‌ها کاهش میابد و یا قطع شود، بدون شک که می‌تواند مشکلاتی را به بار بیاورد خصوصا به آنعده از افغان‌هایی‌که از کشورهای دیگر عودت می‌کنند. اینان نیاز به غذا و سرپناه دارند و در شرایط کنونی با وجود تحریم‌ها و تعزیراتی که بالای افغانستان وضع شده، خیلی مشکل خواهد بود که حکومت افغانستان این بحران را مدیریت کند.»
همزمان فعالان حقوق مهاجران هشدار می‌دهند که بی پشتیبانی فوری و برنامه‌های پایدار برای بهبود معیشت، خانواده‌هایی که از کشورهای دیگر بازگشته‌اند، در معرض فقر شدید، بی‌خانمانی و آسیب‌های اجتماعی قرار خواهند گرفت.
علی‌رضا کریمی فعال عرصه حقوق مهاجران گفته است: «بدون حمایت فوری و برنامه‌ی پایدار برای بهبود معیشت خانواده‌های که به‌طور اجباری از کشورهای همسایه به افغانستان بازگردانیده شده‌اند، زندگی آن‌ها با دشواری‌های شدیدتر مواجه خواهد شد. نبود کمک‌های اساسی می‌تواند فقر، بی‌کاری و آسیب‌پذیری را برای جامعه افغانستان و خانواده‌ها به‌طور چشم‌گیر افزایش دهد.»
پیش‌تر کمیشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان آمار داده بود که از اکتوبر سال ۲۰۲۳ میلادی تا پایان ماه می ۲۰۲۵، بیش از یک میلیون و ۵۵هزار شهروند افغانستان از پاکستان به کشور برگشته‌اند.
دیدگاه تان در این باره