طلوع‌نیوز به نسخه‌یی از توافقنامه سیاسی میان عبدالله عبدالله و اشرف غنی دست یافته‌است که در آن از جزئیات توافق میان دوطرف درباره سهم دوطرف در حکومت و نقش آقای عبدالله و افراد نزدیک به او گفته شده‌است.
این تواقنامه از سوی آقای عبدالله به آقای غنی پیشنهاد شده است و آقای غنی تاکنون روی تمام موارد آن توافق نکرده است و به گفته منابع، تیم های دوطرف روی جزئیات آن کار می کنند.
در این توافقنامه پیشنهادی از ایجاد شورای عالی دولت و مقام ریاست شورای عالی مصالحه ذکر شده‌است.
در توافقنامه پیشنهادی آمده‌است که شورای عالی دولت که متشکل از رهبران سیاسی و شخصیت‌های ملی است برای ایجاد اجماع سیاسی تشکیل می‌شود.
بر اساس این سند، این شورا در مسایل مهم ملی به رییس‌جمهور مشوره می‌دهد.
تشکیل دیگر بر اساس این توافق‌نامن شورای عالی مصالحه ملی است که ریاست آن به آقای عبدالله داده می‌شود.
بربنیاد این سند، آقای عبدالله، پنج معاون خواهد داشت که از تیم ثبات و همگرایی خواهند بود و معاونان دیگر شورای عالی مصالحه ملی در مشوره با رییس جمهور معرفی می‌شوند.
در این سند آمده‌است که رییس این شورا یعنی آقای عبدالله تشکیل این شورا را در مشوره با رییس‌جمهور، طرف‌ها و رهبران سیاسی، رییسان دو مجلس شورای ملی، جامعه مدنی، و نخبگان کشور، خواهد ساخت.
درباره صلاحیت گ‌های آقای عبدالله در این سند آمده‌است که او رهبری روند صلح، رهبری جلسه‌های شورای عالی مصالحه ملی و صلاحیت تعیین و تقرری مقام‌ها و کارمندان اجراییوی و اداری این شورا و مقام‌های وزارت دولت در امور صلح را خواهد داشت.
شورای عالی مصالحه ملی صلاحیت امور مربوط به روند صلح را تثبیت، تصویب و رهبری خواهد کرد.
در سند آمده‌است که تصمیم‌ها و تصویب‌های شورای عالی مصالحه ملی بر اساس اکثریت آرا با در نظر داشت مصالح ملی کشور، گرفته می‌شوند و این تصمیم‌ها و تصویب‌ها نهایی استند و عملی شدن آنان الزامی است.
بر اساس این سند، رییس‌جمهور غنی در صورت لزوم جلسات مشورتی شورای عالی مصالحه ملی را دعوت می‌کند.
در باره وظایف این شورا آمده است که این وظایف در هماهنگی با ادارات مربوطه دولت شامل ایجاد اجماع ملی، منطقوی و بین‌المللی در امور صلح، جلب کمک‌ها و پشتبانی بین‌المللی برای پیشبرد بهتر امور صلح و جلب کمک‌های بین‌المللی برای بازسازی پس از بر قراری صلح استند.
بربنیاد این توافقنامه، برای آقای عبدالله در تمامی مراسم مرتبط به صلح تدابیر امنیتی، تشریفات و جایگاه شخص دوم کشور مدنظر گرفته می‌شود. معاونان او از پروتوکول، امنیت و تشریفات دولتی برخوردار استند.
در توافقنامه از شورای عالی مصالحه ملی به حیث یک واحد بودجوی مستقل یادآوری شده است و گفته شده که بودجه شورای عالی مصالحه ملی از سوی حکومت تمویل می‌شود اما ذکر شده که این شورا برای پیشبرد بهتر امور صلح کمک بودجوی از مراجع بین‌المللی نیز دریافت می‌کند.
بر اساس این توافقنامه، آقای عبدالله صلاحیت اجرا و مصارف بودجه این شورا را خواهد داشت و از بررسی مستثنا نیست.
بر اساس این سند، این شورا متشکل از رهبران سیاسی، شخصیت‌های ملی، نماینده‌های از شورای ملی، نماینده‌گان اقشار مختلف سیاسی، اجتماعی، جامعه مدنی، زنان و جوانان است.
در سند آمده‌است که این شورا دو بخش دارد: مجمع عمومی و کمیته رهبری. صلاحیت‌ها و وظایف هردو بخش در اصول وظایف داخلی این شورا تنظیم می‌شود.
در بخش دیگر این توافقنامه به چگونگی حضور در حکومت پرداخته‌است.
۱. اعطای رتبه مارشالی به جنرال دوستم بربنیاد فرمان رییس‌جمهور و عضویت وی در شورای عالی دولت و شورای امنیت ملی؛
۲. سهم پنجاه درصدی در کابینه و توافق دیدگاه و شایسته‌گی در باره معرفی والیان و برکناری‌ها وتبدیلی‌ها نیز بر بنیاد دلایل موجه و مشوره انجام شود.
منابعی می‌گویند که چند وزارت‌خانه نیز از سوی رییس‌جمهور به عبدالله عبدالله پیشنهاد شده‌اند.
این وزارت‌خانه به ترتیب زیر استند؛
۱ امور داخله
۲ عدلیه
۳ کار و امور اجتماعی
۴ امور مهاجرین و عودت کننده گان
۵ ترانسپورت
۶ اقتصاد
۷ زراعت آبیاری و مالداری
۸ تحصیلات عالی
۹ امور سرحدات و قبایل
۱۰ صنعت و تجارت
۱۱ مخابرات تکنالوژی معلوماتی (فناوری اطلاعاتی)
اصلاحات بخش دیگر از این توافقنامه را می‌سازد.
زمینه‌سازی برای برگزاری انتخابات‌های شوراهای ولایتی و شوراهای ولسوالی‌ها برای تکمیل شدن ارکان لویه جرگه در فرصت ممکن، برگزاری انتخابات شهرداری‌ها، تعیین هیأت برای طرح و تعدیل قانون اساسی از بهر تغییر ساختار حکومتی پس از برگزاری انتخابات شوراهای ولسوالی‌ها، اصلاحات انتخاباتی تعدیل قانون احزاب سیاسی در مطابقت به اصلاحات انتخاباتی از مهم‌ترین بخش‌ها درباره اصلاحات استند.
بربنیاد این توافقنامه یک هیئت نظارتی پنج نفری که مشمول چهره‌های ملی – سیاسی خواهد بود ایجاد می‌گردد تا جلو نقض توافقنامه را بگیرد.
در این توافقنامه آمده‌است که از شماری از رهبران سیاسی که در روند صلح دخیل بود‌ه‌اند ستایش شود.
بر اساس این توافقنامه این رهبران شامل استاد برهان‌الدین ربانی، صلاح‌الدین ربانی، پیر سید احمد گیلانی و محمد کریم خلیلی است.