Skip to main content
تازه‌ترین خبرها
تصویر بندانگشتی

بیش از ۳۹ درصد جمعیت کشور زیر خط فقر قرار دارند

امروز پنجم سپتمبر (۱۴ سنبله) روز جهانی خیریه است و از این روز در حالی در سراسر جهان یادآوری به عمل می‌آید که بربنیاد تازه‌ترین ارزیابی احصاییه مرکزی کشور بیش از سی‌ونه درصد جمعیت کشورهنوزهم  زیر خط فقر زنده‌گی می‌کنند.

معاون اداره احصاییه مرکزی می‌گوید که در بخش‌های دوردست و بخش‌های کوچی‌نشین کشور میزان فقر تا چهل و پنج درصد نیز می‌رسد.
اداره احصاییه مرکزی می‌گوید که عامل بیش از سی‌ونه درصد خانواده‌های زیر خط فقر، زیاد بودن اعضای خانواده‌ها، نبود کار کافی، پایان بودن سطح آموزش و پرورش و نبود کدر تخصصی و عامل‌های دیگر استند.

حسیب موحد، معاون اداره احصاییه مرکزی، گفت: «در حدود سی‌ونه اعشاریه یک درصد جمعیت کشور زیرخط فقر قرار دارند و این نیز نظر به محل زنده‌گی آنان فرق می‌کند. به گونه مثال اگر شهرها را در نظربگیریم بیست‌وهشت اعشاریه نه درصد جمعیت کشور در زیر فقر قرار دارند اما در دهات به سی‌وهفت اعشاریه هفت درصد افزایش دارد. در همین حال در کوچی‌نشین پنجاه وسه اعشاریه هشت درصد افزایش دارد.»

جلیلی هژده ساله، یکی از کسانی است که بر اثر فقر ناگزیر شده است که مکتب را رها کند و به کار روی آورد.

وی از پنج سال پیش پس از مرگ پدرش یگانه سرپرست خانواده چهار نفری‌اش است.

جلیل می‌گوید که بیمار بودن پدرش سبب شد که وی نتواند مکتب برود و اکنون که پدرش دیگر نیست ناگزیر است برای گرسنه نماندن مادر و دو برادرش، گاهی در کابل و گاهی هم  در جلال‌آباد کارگری کند.

جلیل، باشنده کابل، گفت: «کدام منبع درآمد ما نداریم و سرمایه‌یی نیز ما نداریم. کارگری می‌کنم تا پول دربیاورم و برای خانه و خوراکه به مصرف برسانیم.»

مادر جلیل بیمار است و نیاز به تداوی دارد. این خانواده خانه ندارند و ماهانه یک‌ونیم هزار افغانی کرایه می‌پردازند.

مادرجلیل مصرف ماهانه خانواده‌شان را ماهانه بیش از ده‌هزار افغانی می‌گوید.

کاکل، مادر جلیل، گفت: «همین‌جا که سرپناه موقتی است و ما زنده‌گی می‌کنیم، ماهانه پول می‌پردازیم و اگر پول نداشته باشیم قرض‌دار می‌مانیم.»

نه تنها که جلیل مکتب نمی‌رود، بل دو برابر کوچک وی نیز مکتب نمی‌روند و روزانه موترشویی می‌کنند.

عبدالولی، برادر جلیل، گفت: «از بامداد تا چاشت و گاهی هم تا عصر موترشویی می‌کنم و از پنجاه تا صد‌ویک، صدوپنجاه افغانی به دست می‌آوریم و روزهای نیز پیش می‌آید که هیچ پول به دست نمی‌آید.»

بربنیاد بررسی تازه احصاییه مرکزی بیش از پنجاه درصد جمعیت کشور کار ندارند  و این درصد بیشتر شامل  کسانی چون خانم‌های خانه و نیز معلولان می‌شود.

بیش از ۳۹ درصد جمعیت کشور زیر خط فقر قرار دارند

از روز جهانی خیریه در حالی در سراسر جهان یادآوری می‌شود که تازه‌ترین ارزیابی‌ها نشان می‌دهد که بیش از سی‌ونه درصد جمعیت کشور زیر خط فقر قرار دارند.

تصویر بندانگشتی

امروز پنجم سپتمبر (۱۴ سنبله) روز جهانی خیریه است و از این روز در حالی در سراسر جهان یادآوری به عمل می‌آید که بربنیاد تازه‌ترین ارزیابی احصاییه مرکزی کشور بیش از سی‌ونه درصد جمعیت کشورهنوزهم  زیر خط فقر زنده‌گی می‌کنند.

معاون اداره احصاییه مرکزی می‌گوید که در بخش‌های دوردست و بخش‌های کوچی‌نشین کشور میزان فقر تا چهل و پنج درصد نیز می‌رسد.
اداره احصاییه مرکزی می‌گوید که عامل بیش از سی‌ونه درصد خانواده‌های زیر خط فقر، زیاد بودن اعضای خانواده‌ها، نبود کار کافی، پایان بودن سطح آموزش و پرورش و نبود کدر تخصصی و عامل‌های دیگر استند.

حسیب موحد، معاون اداره احصاییه مرکزی، گفت: «در حدود سی‌ونه اعشاریه یک درصد جمعیت کشور زیرخط فقر قرار دارند و این نیز نظر به محل زنده‌گی آنان فرق می‌کند. به گونه مثال اگر شهرها را در نظربگیریم بیست‌وهشت اعشاریه نه درصد جمعیت کشور در زیر فقر قرار دارند اما در دهات به سی‌وهفت اعشاریه هفت درصد افزایش دارد. در همین حال در کوچی‌نشین پنجاه وسه اعشاریه هشت درصد افزایش دارد.»

جلیلی هژده ساله، یکی از کسانی است که بر اثر فقر ناگزیر شده است که مکتب را رها کند و به کار روی آورد.

وی از پنج سال پیش پس از مرگ پدرش یگانه سرپرست خانواده چهار نفری‌اش است.

جلیل می‌گوید که بیمار بودن پدرش سبب شد که وی نتواند مکتب برود و اکنون که پدرش دیگر نیست ناگزیر است برای گرسنه نماندن مادر و دو برادرش، گاهی در کابل و گاهی هم  در جلال‌آباد کارگری کند.

جلیل، باشنده کابل، گفت: «کدام منبع درآمد ما نداریم و سرمایه‌یی نیز ما نداریم. کارگری می‌کنم تا پول دربیاورم و برای خانه و خوراکه به مصرف برسانیم.»

مادر جلیل بیمار است و نیاز به تداوی دارد. این خانواده خانه ندارند و ماهانه یک‌ونیم هزار افغانی کرایه می‌پردازند.

مادرجلیل مصرف ماهانه خانواده‌شان را ماهانه بیش از ده‌هزار افغانی می‌گوید.

کاکل، مادر جلیل، گفت: «همین‌جا که سرپناه موقتی است و ما زنده‌گی می‌کنیم، ماهانه پول می‌پردازیم و اگر پول نداشته باشیم قرض‌دار می‌مانیم.»

نه تنها که جلیل مکتب نمی‌رود، بل دو برابر کوچک وی نیز مکتب نمی‌روند و روزانه موترشویی می‌کنند.

عبدالولی، برادر جلیل، گفت: «از بامداد تا چاشت و گاهی هم تا عصر موترشویی می‌کنم و از پنجاه تا صد‌ویک، صدوپنجاه افغانی به دست می‌آوریم و روزهای نیز پیش می‌آید که هیچ پول به دست نمی‌آید.»

بربنیاد بررسی تازه احصاییه مرکزی بیش از پنجاه درصد جمعیت کشور کار ندارند  و این درصد بیشتر شامل  کسانی چون خانم‌های خانه و نیز معلولان می‌شود.

هم‌رسانی کنید