Skip to main content
تازه‌ترین خبرها
تصویر بندانگشتی

غیبت زنان در نشست‌های مهم رییس‌جمهور با سیاسیون واکنش برانگیز شد

برخلاف شعارهای حکومت در راستای سهم‌دهی زنان در تصمیم‌گیری‌ها، در بیشتر نشست‌های اخیر و مهم رییس‌جمهور غنی با چهره‌های سیاسی هیچ زنی حضور نداشته‌اند.

به‌گونه نمونه، در مراسم امضای توافق سیاسی میان اشرف غنی و عبدالله عبدالله هیچ‌ زنی حضور نداشت و همه مردان بودند.


در تصویرهای شام چهار شنبه که رییس‌جمهور در‌باره مسایل ملی، سیاسی و اوضاع کنونی کشور با چهره‌های سیاسی و جهادی گفت‌و‌گو کرده‌است نیز هیچ زنی دیده نمی‌شود.

و همین‌طور در دیدار رییس‌جمهور، ریس شورای مصالحه ملی و شماری از مقام‌های حکومت با زلمی خلیل‌زاد هیچ زنی نیست.


غیبت زنان در این نشست‌های مهم واکنش‌ها را برانگیخته‌است.

شهیلا فرید، عضو هیات گفت‌وگو کننده صلح حکومت با طالبان در این باره گفت: «سیاست مداران شهروند مدار باید در تصمیم‌های بزرگ حکومتی یا تصمیم‌های بزرگ دولتی حضور تمام شهروندان را تضمین کند، ولی متاسفانه زنان در اولویت کاری اینان قرار ندارد. زمانی که فشارهای جامعه زنان وجود نداشته باشد، خواه مخواه، اینان زنان را فراموش می‌کنند.»


این برخورد ریاست‌جمهوری با زنان واکنش‌هایی را در شبکه‌های اجتمای نیز برانگیخته‌است.


شهرزاد اکبر، رییس کمیسیون مستقل حقوق‌بشر در صفحه تویترش نگاشته‌است: «یعنی در مسایل ملی‪‌‬ و سیاسی و اوضاع جاری کشور فقط دیدگاه مردان مهم است؟ زنان کجایند؟ و در این شرایطی‌که بحث صلح‪‌‬ و جنگ مهم‌ترین بحث است، چرا زنان عضو تیم مذاکرات شامل این دیدارها نیستند؟ نگرانم که دستاوردهای کوچک و ناکافی مشارکت سیاسی زنان نیز حالا از دست برود.»

همین‌گونه فوزیه کوفی، رهبر موج تحول و عضو هیات گفت وگو کننده صلح حکومت با طالبان نیز نگاشته‌است: «جناب رییس‌جمهور تغییر عرف و عادت کار سختی است. در افغانستان قرن‌ها است تصور ذهنی ما از رهبران سیاسی همان مردان با عمامه و نکتای است. تغییر این عادت عملی است، در صورتیکه اراده برای آن باشد.»

منِیژه رامزی، استاد دانشگاه نیز گفت: «این موضوع از یک جهت نشان می‌دهد که حکومت افغانستان بدون حضور طالبان برای آنان نشان می‌دهد که ما نقش زنان را فعلا به حاشیه کشانید ایم.»

صدیق صدیقی، سخن‌گوی رییس‌جمهور اما در پاسخ به این واکنش‌ها در تویترش نگاشته‌است: «در پنج سال گذشته، راهکار رییس‌جمهور در بخش تقویت زنان و ادغام سیاسی نمادین نه بل یک راهکار با معنا بوده‌است تا ظرفیت زنان را بیشتر بسازد و آنان را در سطوح تصمیم ګیری بیاورد. این راهکار در آینده نیز پابرجا خواهد ماند.»

دفتر نخست بانوی کشور می‪‌‬گوید که این دفتر کارهای اجتماعی می‌کند و در سیاست‌های کشور کاری ندارد.



نیلوفر ابراهیمی، عضو مجلس نماینده‌گان گفت: «متاسفانه سیاست مداران افغانستان از صداقت، وطن دوستی و توانایی زنان در هراس استند در غیر آن هیچ عقل سلیم قبول نخواهد کرد که لاف از ترقی و پیشرفت در کشور می‌زنند اما نقش نیم از جامعه را که زنان استند نادیده می‌گیرند.»



راه نیافتن زنان در اتاق‌های رای‌زنی و تصمیم‌های بزرگ ملی و سیاسی کشور نخستین بار نیست که واکنش‌های تند زنان و مردان را به همراه داشته است. اما با آن هم این برخورد از سوی ریاست‌جمهوری و رهبران حکومت بارها می‌شود که تکرار شده‌است.

غیبت زنان در نشست‌های مهم رییس‌جمهور با سیاسیون واکنش برانگیز شد

در چندین نشست مهم اخیر رییس‌جمهور با سیاسیون هیچ زنی حضور نداشته‌است.

تصویر بندانگشتی

برخلاف شعارهای حکومت در راستای سهم‌دهی زنان در تصمیم‌گیری‌ها، در بیشتر نشست‌های اخیر و مهم رییس‌جمهور غنی با چهره‌های سیاسی هیچ زنی حضور نداشته‌اند.

به‌گونه نمونه، در مراسم امضای توافق سیاسی میان اشرف غنی و عبدالله عبدالله هیچ‌ زنی حضور نداشت و همه مردان بودند.


در تصویرهای شام چهار شنبه که رییس‌جمهور در‌باره مسایل ملی، سیاسی و اوضاع کنونی کشور با چهره‌های سیاسی و جهادی گفت‌و‌گو کرده‌است نیز هیچ زنی دیده نمی‌شود.

و همین‌طور در دیدار رییس‌جمهور، ریس شورای مصالحه ملی و شماری از مقام‌های حکومت با زلمی خلیل‌زاد هیچ زنی نیست.


غیبت زنان در این نشست‌های مهم واکنش‌ها را برانگیخته‌است.

شهیلا فرید، عضو هیات گفت‌وگو کننده صلح حکومت با طالبان در این باره گفت: «سیاست مداران شهروند مدار باید در تصمیم‌های بزرگ حکومتی یا تصمیم‌های بزرگ دولتی حضور تمام شهروندان را تضمین کند، ولی متاسفانه زنان در اولویت کاری اینان قرار ندارد. زمانی که فشارهای جامعه زنان وجود نداشته باشد، خواه مخواه، اینان زنان را فراموش می‌کنند.»


این برخورد ریاست‌جمهوری با زنان واکنش‌هایی را در شبکه‌های اجتمای نیز برانگیخته‌است.


شهرزاد اکبر، رییس کمیسیون مستقل حقوق‌بشر در صفحه تویترش نگاشته‌است: «یعنی در مسایل ملی‪‌‬ و سیاسی و اوضاع جاری کشور فقط دیدگاه مردان مهم است؟ زنان کجایند؟ و در این شرایطی‌که بحث صلح‪‌‬ و جنگ مهم‌ترین بحث است، چرا زنان عضو تیم مذاکرات شامل این دیدارها نیستند؟ نگرانم که دستاوردهای کوچک و ناکافی مشارکت سیاسی زنان نیز حالا از دست برود.»

همین‌گونه فوزیه کوفی، رهبر موج تحول و عضو هیات گفت وگو کننده صلح حکومت با طالبان نیز نگاشته‌است: «جناب رییس‌جمهور تغییر عرف و عادت کار سختی است. در افغانستان قرن‌ها است تصور ذهنی ما از رهبران سیاسی همان مردان با عمامه و نکتای است. تغییر این عادت عملی است، در صورتیکه اراده برای آن باشد.»

منِیژه رامزی، استاد دانشگاه نیز گفت: «این موضوع از یک جهت نشان می‌دهد که حکومت افغانستان بدون حضور طالبان برای آنان نشان می‌دهد که ما نقش زنان را فعلا به حاشیه کشانید ایم.»

صدیق صدیقی، سخن‌گوی رییس‌جمهور اما در پاسخ به این واکنش‌ها در تویترش نگاشته‌است: «در پنج سال گذشته، راهکار رییس‌جمهور در بخش تقویت زنان و ادغام سیاسی نمادین نه بل یک راهکار با معنا بوده‌است تا ظرفیت زنان را بیشتر بسازد و آنان را در سطوح تصمیم ګیری بیاورد. این راهکار در آینده نیز پابرجا خواهد ماند.»

دفتر نخست بانوی کشور می‪‌‬گوید که این دفتر کارهای اجتماعی می‌کند و در سیاست‌های کشور کاری ندارد.



نیلوفر ابراهیمی، عضو مجلس نماینده‌گان گفت: «متاسفانه سیاست مداران افغانستان از صداقت، وطن دوستی و توانایی زنان در هراس استند در غیر آن هیچ عقل سلیم قبول نخواهد کرد که لاف از ترقی و پیشرفت در کشور می‌زنند اما نقش نیم از جامعه را که زنان استند نادیده می‌گیرند.»



راه نیافتن زنان در اتاق‌های رای‌زنی و تصمیم‌های بزرگ ملی و سیاسی کشور نخستین بار نیست که واکنش‌های تند زنان و مردان را به همراه داشته است. اما با آن هم این برخورد از سوی ریاست‌جمهوری و رهبران حکومت بارها می‌شود که تکرار شده‌است.

هم‌رسانی کنید