بیش از صد کودک بی سرپرست در هرات که پدران و مادران شان را در جنگ از دست داده اند از گرفتن شناسنامه محروم مانده اند. حکومت به علت نداشتن پدر و مادر به این کودکان شناسنامه نمی دهد. 

بیشتر این کودکان به علت نداشتن شناسنامه از رفتن به مکتب محروم مانده اند. این کودکان می گویند که نداشتن شناسنامه آنان از را از آموزش و فعالیت های اجتماعی باز داشته است. 

فرزانه که چهارده سال دارد و ده سال زنده گی اش را در یک پرورشگاه دولتی در شهر هرات سپری کرده است پدر و مادرش را در دو ساله گی از دست داد و اکنون هیچ کسی را در زنده گی ندارد. 

نبود شناسنامه جلو آموزش و فعالیت های فرزانه را گرفته است.

فرزانه می گوید:" پدر و مادر خودرا از دست داده ام. تذکره ندارم و وقتی مکتب می روم معلم و یا مدیر مکتب برای شامل شدن در مکتب از من تذکره می خواهد اما تذکره ندارم. در آینده می خواهم پوهنتون بروم اما بدون تذکره چیگونه تحصیلات خودرا ادامه بدهم؟"

کودکان زیادی در هرات با سرنوشت فرزانه رو به رو استند. آنان با اینکه بارها درخواست شناسنامه داده اند اما حکومت به علت نداشتن پدر و مادر به این کودکان شناسنامه نمی دهد.

لینا یکی از این کودکان گفت:" سیزده سال می شود که تذکره ندارم و وقتی که مکتب می روم از من تذکره می خواهند. در زمان امتحان ها به علت نداشتن تذکره از ما امتحان نمی گیرند. از دولت می خواهم که برای من تذکره بدهد."

مرضیه  یک کودک دیگر بی سرپرست گفت:" از دولت می خواهم که برای کودکان بی سرپرست که پدران و مادران شان را مانند من از دست داده اند برای شان تذکره بدهد."

مسوولان اداره ثبت احوال نفوس هرات می گویند که قانون دست و پای شان را بسته است و آنان نمی توانند به کودکانی که پدر و یا مادر شان  در این اداره ثبت نباشند شناسنامه بدهند.

ملیار کاکر آمر ثبت و احوال نفوس هرات گفت:" تاکنون هیچ گونه راهکاری در رابطه با توزیع تذکره برای افراد بی هویت به اداره ثبت احوال نفوس نرسیده است. این یک معضل بزرگی است چون که هر کسی که در افغانستان زنده گی می کند تذکره یا سند تابعیت حق مسلم او است." 

هنوزهم نوزادان و کودکان بی سرپرست از بخش های گونه گون هرات به پرورشگاه ها انتقال داده می شوند؛ کودکانی که پدر و مادر شان مشخص نیستند و بی سرنوشت در جاده ها و شفاخانه ها رها شده اند.

عبدالقیوم افغان رییس کار و امور اجتماعی هرات گفت:" تعداد زیادی از اطفال بی سرپرست را داریم که از دیگر ولایت های حوزه غرب هم استند که از سوی نهادهای امنیتی و پولیس به پرورشگاه ها آورده می شوند. از سر جاده ها و در مسجدها جمع آوری می کنند این کودکان را و به پروزشگاه ها انتقال می دهند. گاهی هم نوزادان را که پدر و مادر شان معلوم نیست از شفاخانه ها به پرورشگاه ها میاورند."

بیش از صد کودک دختر و پسر بی سرپرست در پرورشگاه های دولتی در هرات نگهداری می شوند. اما مسوولان محلی در هرات می گویند که شمار کودکان بی سرپرست در این ولایت که پدران و مادران شان را از دست داده اند بیشتر از این است و در شهر و روستاها در اوضاع دشواری زنده گی می کنند.