موقف گیری‌های رییس جمهور در برابر رهایی زندانیان طالب پس از امضای توافق نامه صلح میان امریکا و طالبان در این گزارش انیسه شهید مرور شده اند.
موقف رییس جمهور غنی دربرابر رهایی پنج هزار زندانی طالب در پنج ماه گذشته، بار بار تغییر کرده است. این موقف گیری‌های رییس جمهور چگونه بوده اند و چه علتی در آن نهفته است؟
موقف گیری‌های رییس جمهور در برابر رهایی زندانیان طالب پس از امضای توافق نامه صلح میان امریکا و طالبان در این گزارش انیسه شهید مرور شده اند.
پس از آن که توافق نامه صلح میان ایالات متحده و طالبان به روز ده هم ماه حوت، در دوحه امضا شد و قرار بر این شد که در میان ده روز پنج هزار زندانی طالبان از زندان های کشور آزاد شوند، رییس جمهورغنی این گونه واکنش نشان داد و گفت: «هیچ تعهدی برای رهایی زندانیان نداریم.»
اما نه روز پس از این مخالفت، دومراسم سوگند ریاست جمهوری که در اوجی ازتنش‌های سیاسی برگزار شدند. بسیاری ازمهمانان خارجی به ویژه زلمی خلیل‌زاد درمراسم سوگند رییس جمهورغنی شرکت کرد، ازهمین جا مخالفت رییس جمهور با رهایی زندانیان به موافقت تغییر کرد.
و درآن روز آقای غنی چنین گفت: «در این خصوص فردا یک فرمان صادر خواهم کرد که جزییات این پروسه در آن شامل باشد خوشبختانه به یک چوکات دست یافته ایم که در بدل رهایی زندانیان در خشونت کاهش قابل ملاحظه به میان خواهد آمد.»
پیش از این، ارگ رهایی انس حقانی را بار بار خط سرخ می‌گفت، اما این خط را شکست و انس حقانی، مالی خان و حافظ رشید سه زندانی بلند پایه طالبان را از بند آزاد ساخت.
درآن زمان صدیق صدیقی، سخنگوی رییس جمهور در مورد رهایی این سه تن در ماه عقرب سال گذشته هجری خورشیدی، گفت: «انس حقانی، خطر سرخ حکومت افغانستان و مردم افغانستان است.»
با این هم روند رهایی پنج هزار زندانی طالب در کم از کم چهار مرحله ادامه یافت تا سرانجام حکومت مخالفت‌اش را با رهایی چهارصد زندانی این گروه اعلام کرد، اما رییس جمهور در سخنرانی عید قربان اش، فیصله رهایی این زندانیان را به لویه جرگه واگذار کرد.
آقای غنی گفت: «من صلاحیت رهایی آنان ]زندانیان [را ندارم من باید با ملت مشوره کنم و در بارۀ سرنوشت ۴۰۰ زندانی جرگه مشورتی صلح را برگذار کنم.»
لویه جرگه هم به آسانی به خواست رهایی این زندانیان بحث برانگیز مهر تایید گذاشت.
ودر جرگه آقای غنی گفت: «فرمان رهایی ۴۰۰ زندانی را امضاء می کنم.»
شماری از آگاهان مسایل سیاسی، تغییر درموقف گیری‌های رییس جمهور را دربرابر زندانیان طالب انتقاد برانگیز می‌دانند.
اما ازسوی دیگر دیده می‌شود که طالبان هیچ گونه نرمشی درموقف شان نشان نداده اند وخواهان رهایی همان پنج هزار زندانی‌یی استند که فهرست نام‌های آنان را دراختیار حکومت قرار داده اند.