شماری از باشنده‌گان شهر کابل می‌گویند با آن‌که انتظار داشتند در پی عملی‌شدن برنامۀ میثاق امنیتی از سوی حکومت، رویدادهای جنایی و دزدی‌های مسلحانه کاهش یابند اما برعکس این رویدادها افزایش یافته‌اند.

همین دیروز مردان تفنگ‌دار در در منطقۀ پل سرخ کابل دو صراف را به گلوله بستند و به گفتۀ نزدیکان این صرافان، پول همراه آنان را با خود بردند.

غلام علی محمدی، پسرمامای صراف زخمی شده گفت: «ساعت هفت روز، دو فرد ترور می‌شود آنجا پهره داری است، آنجا پسته است و آنجا هم حوزه سه امنیتی است که هیچ کدام از ساحه رویداد دور هم نیستند.»

سید منور سادات، باشندۀ پل سرخ نیز افزود: «در زمان قرنطین، بیش از هفده هزار دزد را حکومت از بند رها کرد و پس این معلوم دار است که زمینه ساز همین دزدی‌ها خود حکومت است.»

این در حالی است که روح‌الله آوا، خطیب مسجد هراتیان در شهر نو کابل شش روز پیش در داخل مسجد آماج سوی قصد قرار گرفت.

آقای آوا در این باره گفت:«این یک ماجرای تلخی بود که ادامه ماجرای مسجد وزیرمحمد اکبرخان است، ادامۀ مسجد شیرشاه سوری است که دو تن از عالمان برجسته ما هم از دین آگاه بودند و هم از قانون آگاه بودند شهید شدند و من این را بعید نمی‌‎دانم که اگر چنین یک بی‌پروایی و بی‌تفاوتی از سوی ارگان‌های امنیتی باشد متأسفانه، ماین هم جا سازی می‌شود، دشمن از بیرون هم در مسجد نفوذ می‌کند.»

در همین حال، داووشاه می‌گوید که شانزده روز پیش پسر بیست و چهارساله‌اش از نزدیک جادۀ مسعود، یکی از امن‌ترین بخش‌های پایتخت، از سوی مردان موترسوار ربوده شد و تاکنون هیچ اطلاعی از او ندارد.
او می‌گوید باوجودی‌که در ساحه چندین کمرۀ امنیتی نصب است اما هیچ نهاد امنیتی به وی کمک نکرده‌اند تا بداند که پسرش را کی‌ها و برای چه باخود برده‌اند.

محمد شفیق، غلام سرور و احمد گل که سال‌ها می شود در کابل تکسی رانی می‌کنند می‌گویند که این روزها کسانی را دیده اند که از بخش‌های نه چندان دور پایتخت به بخش‌های مرکزی کوچ کرده‌اند.

محمد شفیق گفت: «به خاطر امنیت شخصی خودشان که اموال شان سرقت نشود زیرا در آن بخش‌ها سرقت و دزدی بسیار است از این‌که مبایل‌های شان را کسی نگیرد، به همه این علت‌ها آمده‌اند به در منطقه‌های وزیر اکبرخان، مکروریان، شهرنو که امنیت آن نسبتا خوب است در همین بخش‌ها کوچ کشی کرده‌اند.»

سخن‌گوی وزارت امور داخله به شکایت‌های این شهروندان کشور پاسخ نداد.