Skip to main content
تازه‌ترین خبرها
تصویر بندانگشتی

پرسش‌ها دربارۀ چگونگی حمله بر مراسم یادبود از عبدالعلی مزاری

یک روز پس از حملۀ مهاجمان بر مراسم یادبود از بیست و پنجمین سال‌روز جان باختن استاد عبدالعلی مزاری، تاکنون نهادهای امنیتی نمی‌دانند که حمله کننده‌گان چگونه جنگ‌افزارها را به این بخش پایتخت انتقال داده بودند.

در حملۀ روز گذشته (جمعه، ۱۶حوت) دو مهاجم دخیل بوده‌اند و در منزل پنجم ساختمانی‌که در حدود ۴۰۰متر از مصلی مزاری – محل برگزاری مراسم – فاصله دارد، جابه‌جا شده‌ بودند.

آن‌ها از همین ساختمان برای در حدود شش ساعت به درگیری پرداختند؛ نخست بر شرکت کننده‌گان مراسم و سپس بر نیروهای امنیتی. در این رویداد، ۳۲ تن جان باختند و ۸۱ تن دیگر زخمی شده‌اند.

نیروهای امنیتی از شام روز گذشته، پس از تصفیه محل، تاکنون به‌کسی اجازۀ داخل‌شدن به این ساختمان را نمی‌دهند و تصویرهای دوربین‌های امنیتی این ساختمان را نیز با خودشان برده‌اند.

این ساختمان پنج منزله، یک ساختمان رهایشی است و در آن خانواده‌ها و دانش‌جویان زنده‌گی می‌کنند.

مهاجمان در منزل آخر این ساختمان سنگر گرفته بودند.

زیدالله که در یکی از بلاک‌های این ساختمان زنده‌گی می‌کند، می‌گوید که هنگامی که تیراندازی شروع شد او و دوستانش در خانه بودند و پس از شدت‌گیری تیراندازی، آن‌ها در حمام خودشان را پنهان کردند.

زیدالله می‌گوید که بارها تلاش کردند از ساختمان بیرون شوند، اما مهاجمان بر آن‌ها بم‌دستی پرتاپ کردند.

او می‌گوید که پیش از آغاز تیراندازی، دو مرد مسلح را دید که وارد ساختمان شدند: «قیافۀ نفرها را دیدم.... بیگانه معلوم می‌شدند. از ساختمان بالا رفتند؛ سلاح داشتند. و بند بوت یکی از آنان باز شده بود و من همرایش شوخی کردم و گفتم: تو چه‌قسم عسکر استی که بند بوت خود را بسته نمی‌توانی؟ بطرفم خنده کرد و بالا رفت. در حدود یک نیم ساعت گذشت شد که صدای تیراندازی آمد.»

زیدالله می‌افزاید که پیش از آغاز درگیری دو مرد مسلح و با لباس‌های امنیتی داخل ساختمان شدند و چندی بعد درگیری آغاز شد.

رحمت‌الله نیز که در نزدیکی این ساختمان زنده‌گی می‌کند، می‌گوید که چگونگی انتقال جنگ‌افزارها در این ساختمان پرسش برانگیز است: «محافظین مصلی می‌خواستند اینجا [ساختمان] را تلاشی کنند، اما نیروهای امنیتی اجازه ندادند و گفتند که این ساحۀ امن است.»

رضا که یکی از شرکت‌کننده‌گان مراسم روز گذشته بود، می‌گوید مهاجمان مستقیمأ مردم را هدف قرار می‌دادند: «مردم را دیدم که در حالت وحشت و غم بودند. در حال سراسیمه بودند، زخمی‌ها به حالت خود مانده بودند.»

صدها تن از باشنده‌گان کابل در مراسم روز گذشته شرکت کرده بودند.

مراسم روز گذشته، از سوی محمد کریم خلیلی، رییس شورای عالی صلح و محمد محقق، معاون دوم ریاست‌اجراییه برگزار شده بود.

آقای خلیلی و محقق، امروز در یک نشست خبری در کابل اما گفتند که ستاد برگزاری این مراسم پانزده روز قبل با نهادهای امنیتی هماهنگی کرده بود.

آن‌ها می‌گویند که باید یک هئیت مختلط ایجاد شود و چگونگی وقوع این رویداد را بررسی کند.

محمد محقق گفت: «ایجاب می‌کرد که در این حادثه حکومت تکان می‌خورد، یک ماتم ملی اعلان می‌کرد و احساس غم‌شریکی کلان را در افغانستان راه می‌انداخت و پشت قضیه، تحقیقات می‌کرد و هیئت معرفی می‌کرد.»

آقای خلیلی نیز افزود: «اگر ما را بخواهند اغفال کنند، به هیچ وجه قابل توجیه نیست و یخن‌گیر خود حکومت خواهیم بود که اگر جواب واضیح به ما ندهد.»

این سومین سال است که مراسم یادبود از سالروز جان باختن عبدالعلی مزاری در کابل آماج حمله‌های هراس‌افگنانه قرار می‌گیرد.

محمد کریم خلیلی و محمد محقق، از برگزار کننده‌گان مراسم روز گذشته، خواهان بررسی حمله بر این مراسم شده‌اند.

شریف که در غرب کابل زنده‌گی می‌کند، در مراسم روز گذشته شرکت کرده بود. او می‌گوید که برایش قابل درک نیست که چگونه امکان دارد مهاجمان با این‌همه جنگ‌افزار در بخشی از پایتخت سنگر بگیرند: «سوال برانگیز است که چگونه آمدند اینجا جابجا شدند.»

اما، نصرت رحیمی، سخن‌گوی وزارت امور داخله می‌گوید که بررسی‌ها در این باره جریان دارد: «تمام ابعاد این رویداد تروریستی تحت بررسی قرار دارد و زمانی که تحقیقات تکمیل شود، جزییات آن‌را با شما و مردم شریک می‌کنیم.»

پرسش‌ها دربارۀ چگونگی حمله بر مراسم یادبود از عبدالعلی مزاری

نیروهای امنیتی از شام روز گذشته، پس از تصفیه محل، تاکنون به‌کسی اجازۀ داخل‌شدن به این ساختمان را نمی‌دهند.

تصویر بندانگشتی

یک روز پس از حملۀ مهاجمان بر مراسم یادبود از بیست و پنجمین سال‌روز جان باختن استاد عبدالعلی مزاری، تاکنون نهادهای امنیتی نمی‌دانند که حمله کننده‌گان چگونه جنگ‌افزارها را به این بخش پایتخت انتقال داده بودند.

در حملۀ روز گذشته (جمعه، ۱۶حوت) دو مهاجم دخیل بوده‌اند و در منزل پنجم ساختمانی‌که در حدود ۴۰۰متر از مصلی مزاری – محل برگزاری مراسم – فاصله دارد، جابه‌جا شده‌ بودند.

آن‌ها از همین ساختمان برای در حدود شش ساعت به درگیری پرداختند؛ نخست بر شرکت کننده‌گان مراسم و سپس بر نیروهای امنیتی. در این رویداد، ۳۲ تن جان باختند و ۸۱ تن دیگر زخمی شده‌اند.

نیروهای امنیتی از شام روز گذشته، پس از تصفیه محل، تاکنون به‌کسی اجازۀ داخل‌شدن به این ساختمان را نمی‌دهند و تصویرهای دوربین‌های امنیتی این ساختمان را نیز با خودشان برده‌اند.

این ساختمان پنج منزله، یک ساختمان رهایشی است و در آن خانواده‌ها و دانش‌جویان زنده‌گی می‌کنند.

مهاجمان در منزل آخر این ساختمان سنگر گرفته بودند.

زیدالله که در یکی از بلاک‌های این ساختمان زنده‌گی می‌کند، می‌گوید که هنگامی که تیراندازی شروع شد او و دوستانش در خانه بودند و پس از شدت‌گیری تیراندازی، آن‌ها در حمام خودشان را پنهان کردند.

زیدالله می‌گوید که بارها تلاش کردند از ساختمان بیرون شوند، اما مهاجمان بر آن‌ها بم‌دستی پرتاپ کردند.

او می‌گوید که پیش از آغاز تیراندازی، دو مرد مسلح را دید که وارد ساختمان شدند: «قیافۀ نفرها را دیدم.... بیگانه معلوم می‌شدند. از ساختمان بالا رفتند؛ سلاح داشتند. و بند بوت یکی از آنان باز شده بود و من همرایش شوخی کردم و گفتم: تو چه‌قسم عسکر استی که بند بوت خود را بسته نمی‌توانی؟ بطرفم خنده کرد و بالا رفت. در حدود یک نیم ساعت گذشت شد که صدای تیراندازی آمد.»

زیدالله می‌افزاید که پیش از آغاز درگیری دو مرد مسلح و با لباس‌های امنیتی داخل ساختمان شدند و چندی بعد درگیری آغاز شد.

رحمت‌الله نیز که در نزدیکی این ساختمان زنده‌گی می‌کند، می‌گوید که چگونگی انتقال جنگ‌افزارها در این ساختمان پرسش برانگیز است: «محافظین مصلی می‌خواستند اینجا [ساختمان] را تلاشی کنند، اما نیروهای امنیتی اجازه ندادند و گفتند که این ساحۀ امن است.»

رضا که یکی از شرکت‌کننده‌گان مراسم روز گذشته بود، می‌گوید مهاجمان مستقیمأ مردم را هدف قرار می‌دادند: «مردم را دیدم که در حالت وحشت و غم بودند. در حال سراسیمه بودند، زخمی‌ها به حالت خود مانده بودند.»

صدها تن از باشنده‌گان کابل در مراسم روز گذشته شرکت کرده بودند.

مراسم روز گذشته، از سوی محمد کریم خلیلی، رییس شورای عالی صلح و محمد محقق، معاون دوم ریاست‌اجراییه برگزار شده بود.

آقای خلیلی و محقق، امروز در یک نشست خبری در کابل اما گفتند که ستاد برگزاری این مراسم پانزده روز قبل با نهادهای امنیتی هماهنگی کرده بود.

آن‌ها می‌گویند که باید یک هئیت مختلط ایجاد شود و چگونگی وقوع این رویداد را بررسی کند.

محمد محقق گفت: «ایجاب می‌کرد که در این حادثه حکومت تکان می‌خورد، یک ماتم ملی اعلان می‌کرد و احساس غم‌شریکی کلان را در افغانستان راه می‌انداخت و پشت قضیه، تحقیقات می‌کرد و هیئت معرفی می‌کرد.»

آقای خلیلی نیز افزود: «اگر ما را بخواهند اغفال کنند، به هیچ وجه قابل توجیه نیست و یخن‌گیر خود حکومت خواهیم بود که اگر جواب واضیح به ما ندهد.»

این سومین سال است که مراسم یادبود از سالروز جان باختن عبدالعلی مزاری در کابل آماج حمله‌های هراس‌افگنانه قرار می‌گیرد.

محمد کریم خلیلی و محمد محقق، از برگزار کننده‌گان مراسم روز گذشته، خواهان بررسی حمله بر این مراسم شده‌اند.

شریف که در غرب کابل زنده‌گی می‌کند، در مراسم روز گذشته شرکت کرده بود. او می‌گوید که برایش قابل درک نیست که چگونه امکان دارد مهاجمان با این‌همه جنگ‌افزار در بخشی از پایتخت سنگر بگیرند: «سوال برانگیز است که چگونه آمدند اینجا جابجا شدند.»

اما، نصرت رحیمی، سخن‌گوی وزارت امور داخله می‌گوید که بررسی‌ها در این باره جریان دارد: «تمام ابعاد این رویداد تروریستی تحت بررسی قرار دارد و زمانی که تحقیقات تکمیل شود، جزییات آن‌را با شما و مردم شریک می‌کنیم.»

هم‌رسانی کنید