کمیسیون مستقل حقوق بشر در تازه‌ترین بررسی‌اش در باره وضعیت کودکان کشور که از میان یک میلیون و ۲۰۰ هزار کودکی که کارهای شاق انجام می‌دهند، ۱۶ در صد آنان آزار و اذیت‎های ربهرو اند.

یافته‎های این کمیسیون نشان می‎دهند که ۴۳ در صد این آزارها  و اذیت‎ها تماس‎های بدنی بوده اند.

سیما سمر رییس این کمیسیون روز سه شنبه در نشستی در کابل گفت که کودکان کارگر در افغانستان هفت ساله تا ۱۸ ساله استند و ۵۶ درصد کودکان کارگر از تحصیل دور مانده اند.

در این گزارش آمده است که ۳۲ درصد کودکان در هنگام کار آسیب می‎بینند که از این میان بیش از دو درصد این کودکان با قطع اعضای بدن و یا شکسته‎گی اعضای بدن روبه‎رو می‎شوند.

بربنیاد این پژوهش کمیسیون مستقل حقوق بشرکه در بارۀ کودکان کارگر در ۲۵ ولایت کشور انجام شده است، ۸۰ در صد کودکان کارگر بیشتر از ۱۲ ساله استند و ۲۳ گونه کار سخت را انجام می‎دهند.

در این پژوهش همچنان آمده است که ۹۰ درصد این کودکان بیش از ۳۵ ساعت در هفته کار می‎کنند. 

بر بنیاد این پژوهش، ۵۶ درصد کودکان از کارشان خوشنود استند اما ۴۳ درصد آنان از کارشان ناخوشنود استند.

بانو سمر در این باره گفت: «من شاهد رویدادی استم که یک مسؤول کار یک کودک را با همان کاردی قالین بافی بر سرش زده بود و از سرش خون جاری بود و تا زمانی که این حالت پیش نیاید کودک از کارش راضی است.»

این پژوهش کمیسیون مستقل حقوق بشر نشان می‎دهد که ۸۴ درصد کودکان مزد کارشان را به خانواده‎های شان میدهند.

این پژوهش نشان می‌دهد که ۶۱ درصد کودکان در محیط از رهگذر بهداشتی ناسالم صحی کار می‎کنند که ۵۷ درصد آنان با بیماری‎ها روبه‎رو می‎شوند.

ذکی از کودکانی است که از بهر مشکلات اقتصادی مکتب نمی‌رود و در این گارگاه فلزکاری کار می‌کند.

او گفت: «مجبور بودم که کار کنم و خانواده ام را کمک نم و مکتب نتوانستم بروم اینجا فلز کاری می‌کنم.»

حبیب‌زی شانزده ساله است. او می‌گوید که اینجا از بهر یادگیری یک حرفه کار می‌کند.

او گفت: «مکتب می‌روم اما باید یک کسب را یاد بگیرم و اینجا می‌آیم و کار یاد می‌گیرم.»