خانواده عبدالحنان محمدی یکی از خبرنگاران محلی در ولایت کاپیسا ادعا می‌کند که آقای محمدی از چاشت روز یک‌شنبه به اینسو ناپدید شده است.

اعضای خانواده آقای محمدی می‌گویند که وی با یکی از دوستان‌اش از ولسوالی حصه اول کاپیسا ناپدید شده است.

اسحاق محمدی، برادر عبدالحنان محمدی، گفت: «خبر نداشتیم و حالا برای ما اطلاع دادند که امارت اسلامی، استخبارات کاپیسا آنان را گرفته اند، ما از آنها خواهشمند استیم که برادر ما بی گناه است او را آزاد کنند.»

از سوی دیگر بسته‌گان دو مسوول رسانه یی در گردیز و دایکندی نیز مدعی اند که از دو هفته بدینسو از سرنوشت آنان خبری نیست.

بسته‌گان میرزا حسنی، مدیر مسوول یک رادیوی محلی در دایکندی و جماالدین دلدار مدیر مسوول یک رایوی محلی در گردیز ادعا دارند که آنان از دو هفته به اینسو ناپدید شده اند و از سرنوشت شان خبر نیست.

سکینه حسنی، همسر میرزا حسنی، گفت: «برای ما وعده داده بود که شنبه یا یک‌شنبه آزاد می‌شود اما حالا هفت شبانه روز است که از او هیچ اطلاعی نداریم.»

احمد، برادر جمالالدین دلدار، گفت: «بیشتر از بیست روز می‌شود که جمال الدین دلدار، مدیر مسوول رادیو صدای گردیز را در بند گرفته اند و ما دلیل بازداشت برادرمان را نمی‌دانیم.»

در این میان برخی از نهادهای پشتیبان رسانه‌ها خواهان روشن شدن سرنوشت این خبرنگاران و مسوولان رسانه یی استند.

راشد صدیقی، رييس روند خبرنگاران افغانستان، گفت: «اگر این وضعیت ادامه پیدا کند و نظام توجه نکند، ما منتظر یک فاجعه بد خواهیم بود و ما از این ناحیه سخت نگران خبرنگاران استیم.»

و اما معاون سخنگوی امارت اسلامی بازداشت خبرنگاران را رد می‌کند و می‌افزاید که اگر خبرنگاری بازداشت می‌شود به اتهام‌های دیگر است، نه خبرنگاری.

بلال کریمی، معاون سخنگوی امارت اسلامی، گفت:«اگر کسی به نام ژورنالیست بازداشت شده باشد برای تنبیه و افهام و تفهیم و فراتر از مسایل ژورنالیستی می‌باشد و مربوط به کار رسانه یی و ژورنالیستی نمی‌باشد.»

این در حالی‌ست که گزارش تازه خبرنگاران بی مرز عدم پیشرفت کار در ایجاد کمیسیون تخطی رسانه‌یی را از علت‌های عمده بازداشت خبرنگاران می‌داند و می‌گوید که ایجاد این کمیسیون می‌تواند از بازداشت‌های خودسرانه خبرنگاران جلوگیری نماید.