افغانستان امروز (۸ سرطان) به سازمان ملل متحد یک تابلوی نقاشی را هدیه داد که قرار است این تابلو در مقر این سازمان در نیویارک، گذاشته شود.
نقاشی این تابلو که ۴ متر درازی و ۲ متر بر دارد، در حدود یک‌ماه وقت گرفته است؛ تابلویی‌که تهیه‌کننده‌گان می‌دانستند هم‌چون نشانی از هویت ملی افغانستان، در مرکز سازمان ملل متحد در نیویارک، نصب می‌گردد.
این تابلو را گروه هنرسالار تهیه کرده است و به گفته مسوول این گروه، در تهیه پس زمینه این تابلو، از خاک ۳۴ ولایت کشور، استفاده شده است.
امید شریفی، مسوول گروه هنرسالار گفت: «برای تهیه این تابلو، گروه ما به تمام افغانستان سفر کردند تا از بخش‌های گونه‌گون الهام بگیرند و نیز خاک ۳۴ ولایت را با خودشان بیاورند.»
خاک‌های که در زمینه این تابلو کار گرفته شده اند از آن بخش‌های از کشور جمع آوری شده اند که همواره گواه خشونت‌ها استند؛ اما در این تابلو که بر آن «واقعیت‌های دیده نشدۀ افغانستان» نام گذاشته شده، هیچ نشانه‌یی از یک کشور جنگ‌دیده و نابسامان را نمی توان یافت.
نماینده همیشه‌گی افغانستان در سازمان ملل می گوید کار تهیه و انتقال این تابلو، ماه ها وقت گرفته و در این اثر، پهلوی های فراموش گشته و ندیده شده افغانستان، به تصویر کشیده شده است.
عادله راز، نماینده همیشه‌گی افغانستان در سازمان ملل متحد ابراز داشت: «این تابلو کشور ما و مردمش را با همه عظمت و آرمان‌های‌شان نشان می‌دهد؛ پهلوی دیگری از افغانستان که همواره فراموش گشته و دیده نشده است.»
در این تابلو تصویر هایی به نمایش گذاشته شده اند که نشان می‌دهند دختری در حال مطالعه است، کودکانی‌که به مکتب می‌روند، جوانانی که شاد استند و نشانه‌هایی از زیبایی‌های طبیعت!
بر این همه، مصراع شعری از مولانا که می‌گوید: «در این خاک به جز عشق دگر تخم نکاریم»، مُهر تاییدی از یک افغانستان پُر از امید به آینده می‌زند.
انتونیو گوترش، دبیر کُل سازمان ملل متحد بیان کرد: «می‌خواهم حمایت قاطع سازمان ملل متحد از افغانستان را به شما اطمینان بدهم. ما از مردم افغانستان قاطعانه حمایت می‌کنیم تا این دورۀ آزمایش به عصر تازه صلح، سعادت و تامین حقوق بشر برای مردم افغانستان که برایم بسیار عزیز استند، بیانجامد.»
این دومین هدیه هنری افغانستان به سازمان ملل متحد می‌باشد.
کابل، در سال ۱۳۴۲ هجری خورشیدی - در دوره محمدظاهرشاه - نیز به سازمان ملل یک میز لاجوردی هدیه داده بود.