چنداول یکی از منطقه‌های قدیمی و تاریخی پایتخت به شمار می‌رود که قدمت آن نزدیک به سه‌صد سال می‌رسد.
این مکان قدیمی چندین منطقه همچون پل آرتل، سرک سه دکان، کوه شیردروازه و جاده میوند را به هم پیوند می‌دهد.
سید حسن پرویزی وکیل گذر چهار چنداول گفت: «از نامش معلوم است که چیده چیده گل است. گل معنی‌اش مردم است؛ مردم پشتو، تاجیک، ازبک از هر ولایت آمده در چنداول سکونت کرده‌اند. به این خاطر به نام چنداول یا گل چیده معنا دارد.»
برخی از گذرها و کوچه‌های چنداول کابل، کردها (قورتا)، جوانشیرها، کله خورها، چارسوق، خافی‌ها، کبلوها (کبری‌ها)، کوچه بالا کوه، کوچه شال باف‌ها، کوچه زیارت و برخی دیگر از گذرها و کوچه‌های قدیمی چنداول می‌توان نام برد.
در و دیوار گلی و کوچه‌های تنگ و تاریک نمایانگر چنداول قدیم است.
حبیب‌الله باشنده چنداول گفت: «چهار دانه کوچه فعلن مانده: یکی در پهلوی چهارده معصوم است، یکی در کوچه قورتا، در بالا است و پایین است طرف حمام جعفری است. چهار کوچه فعلن سرپت مانده.»
باشندگانی که سالیان عمرشان را در این منطقه قدیمی گذرانیده‌اند، خاطراتشان را درباره چنداول بازگو می‌کنند.
غوث‌الدین باشنده چنداول گفت: «سابق در چنداول از قیماق وطنی پنیر ترشی بسیار خوب، کلچه و مربا و جلبی و چیزها جور می‌کردند. حالی او مردم‌ها نمانده.»
به گفته باشندگان، در گذشته در این منطقه دکان‌های زرگری، مسگری، آهنگری، تفنگ‌سازی، قفل‌سازی، عطاری، سیمساری، نانوایی، نجاری، فالوده‌پزی، ماهی و جلبی، حلیم‌پزی، سماوارچی، قصابی موجود بود.
دیدگاه تان در این باره