باغ بابر یکی از کهن‌ترین و تاریخی‌ترین باغ‌های کابل است که نزدیک به پنج قرن قدمت دارد و به‌عنوان نمادی از تاریخ و هویت فرهنگی افغانستان شناخته می‌شود.

این باغ، به دستور ظهیرالدین محمد بابر شاه، بنیان‌گذار امپراتوری کورگانی، در دامنه تپه شیردروازه در جنوب کابل ساخته شد و امروز هفت آبده تاریخی را در اطراف خود جای داده است.

مسوولان این باغ می‌گویند که بابرشاه علاقه زیادی به طبیعت و باغ‌ها داشت و طبق وصیت خودش، در همین باغ به خاک سپرده شد.

مسعود مدیر باغ بابر درباره آثار تاریخی این مکان می‌گوید: «قصر ملکه، مقبره بابرشاه، مقبره شاه جهانی، دیوار تاریخی، جوی آب و کاروان‌سرا از جمله هفت آبده مهم این باغ هستند.»

در بازدید از باغ بابر محمد اکرام پیرمرد باغبانی را ملاقات کردیم که بیش از ۱۷ سال در این باغ کار کرده و خاطرات بسیاری از گذشته آن دارد.

او درباره رونق گذشته این مکان چنین می‌گوید: «در گذشته، به‌ویژه در ایام عید قربان و سال نو، مردم زیادی برای تفریح به اینجا می‌آمدند و درآمد باغ هم زیاد بود. اما حالا دیگر چنین نیست. من ۱۷ سال است که در این باغ باغبانی می‌کنم و حالا سنم به ۷۰ سال رسیده است.»

باغ بابر نه‌تنها یک مکان تاریخی، بلکه محل آرامش و بازگشت به گذشته است. این باغ، علاوه بر معماری زیبای خود، نمادی از پیوند میان تاریخ و طبیعت محسوب می‌شود. تلاش‌هایی که برای بازسازی و حفظ این باغ صورت گرفته، نشان می‌دهد که چگونه می‌توان میراث‌های فرهنگی را نگه داشت و دوباره احیا کرد.