در پنج سال گذشته دهها نقاشی دیواری با پیامهای گوناگون از مشکلات فرهنگی، اخلاقی، فساد اداری و مهاجرت گرفته تا بازتاب دیدگاههای چهرههای برجستۀ ملی و جهانی بر روی دیوارهای نهادهای دولتی و غیردولتی در پایتخت پدیدار شده اند.
در این میان چهرههای فرهنگی و ملی نیز روی دیوارهای کابل نقاشی شده اند مانند تصویر ننسی دوپری، افغانستان شناس امریکایی و نیز سهیلا صدیق نخستین جنرال زن در افغانستان.
سخنگوی وزارت کار و امور اجتماعی علت این نقاشیها را آگاه ساختن مردم از پیامدهای ناگوار ازدواجهای اجباری و پیش از وقت میگوید.
فتاح احمدزی، سخنگوی وزارت کار و امور اجتماعی، گفت: «با این تصویرها ما میخواهیم که افکار مردم در بارۀ پیامدهای ناگوار شماری مشکلات اجتماعی روشن ساخته شود تا ما بتوانیم با چالشهای که با آن رو به رو استیم در جامعه و در ادارههای ما به آنان نقطه پایان ببخشیم.»
این تصویرها پس از آن بر دیوارهای گوناگون در جادههای شهر کابل پدیدار شدند که شمار بزرگی از شهروندان کشور در سالهای اخیر برای رسیدن به کشورهای اروپایی سفرهای غیرقانونی را درپیش گرفتند.
حبیب الله، باشنده کابل، گفت: «بسیاری از کسانی که از این راه میگذرند ایستاده میشوند برای چند ثانیه و به تصویرها میبینند و نوشتههای آن را میخوانند.»
وحید، باشنده کابل، گفت: «این تصویرها هم به زیبایی شهر افزوده است و نیز پیام های خوبی از شهروندان کشور دارند.»
تصویری که پیامد ناگوار ازدواج های پیش از وقت به ویژه بازماندن کودکان از آموزش و پرورش را بازتاب میدهد.
این تصویر و تصویرهای دیگری بر دیوارهای وزارت کار و امور اجتماعی نقاشی شده اند.
با این همه روان شناسان بیان مشکلات اجتماعی را از طریق تصویرها اثر گذارتر می گویند زیرا که سطح سواد درکشور پایین است.
سید جعفر احمدی، روان شناس، گفت: «وقتی مردم این تصویرها را می بینند یک مقداری میروند به درون شان چون این تصویرها مردم را به تفکر وادار میسازند این وادار شدن به تفکر گاهی از وقت ها اگر مسایل اخلاقی باشد و مسایل فساد باشد گاهی از وقت ها ممکن است وجدان را هم تحت تاثیر قرار بدهد که به خودشان بیایند.»