Skip to main content
تازه‌ترین خبرها
تصویر بندانگشتی

کودکان خیابانی کابل آرزوهای شان را نقاشی کردند

شماری از کودکان خیابانی امروز در کابل رویاها و آرزوهای را که در سر دارند نقاشی کردند و از میان نقاشی‌ها، موتر و خانه چیزهای استند که بیشتر کودکان آرزو دارند داشته باشند.  

در میان آنان کودکانی نیز استند که رفتن کودکان را به مکتب در یک فضای صلح آمیز همچون یکی از رویاهای شان نقاشی کرده‌اند.  

یکی از این کودکان که یک میدان سبز با بازیکنان فتبال نقاشی کرده است می‌گوید که می‌خواهد  روزی فرا برسد که او بتواند از طریق لیگ برتر افغانستان با تیم‌های پرآوازه  جهان چون ریال مادرید و بارسلونا رقابت کند.

لیلا حیدری، برگزار کننده برنامه، گفت: «در واقع چیزی که برای من بسیار مهم بود همین بود رویاهای این کودکان چیستند و آیا آنان به رویاهای شان فکر می‌کنند؟ همین دلیل بود که از همه شان دعوت کردم که رویاهای شان را نقاشی کنند.»

با آن که بیشتر این کودکان موتر و خانه نقاشی کرده‌اند، اما الهام  یک میدان سبز با بازیکنان فتبال نقاشی کرده است. او می‌گوید که بزرگترین رویای زنده‌گی اش این است تا عضویت لیگ‌برتر فتبال افغانستان را به دست آورد و روزی در یکی از میدان‌های بزرگ جهان با تیم‌های پرآوازه جهان رقابت کند.

الهام، کودک کارگر، گفت: «آرزو دارم که فتبالیست شوم و در لیگ برتر افغانستان بروم و بتوانم برای افغانستان در میدان‌های جهانی نقش بازی کنم.»

هوس بیگم ده ساله که در جاده‌های کابل جراب می‌فروشد ساختمان یک مکتب را نقاشی کرده است. هوس بیگم می‌گوید که هدف‌اش از این نقاشی این است تا کودکان بتوانند در فضای صلح آمیز به مکتب بروند.

هوس بیگم، کودک کارگر، گفت: «این مکتب و دختری که من نقاشی کردم از رویاهای هر دختری است که روزی بتوانند در فضای آرام و صلح آمیز به مکتب بروند و همین گونه تحصیلات شان را ادامه بدهند و داکتر و آموزگار شوند و به همین دلیل من نیز مکتب می‌روم.»

عارف رحمانی، نقاش، گفت: «وقتی بحث کودکان خیابانی و کارگر مطرح می‌شوند، بیشتر کسان فکر می‌کنند این کودکان توانایی‌های ندارند و آدم‌های باردوش استند. اما امروز وقتی دیدم چی با شوق و هیجان نقاشی می‌کنند دریافتم که آنان استعدادهای فراوانی دارند و نیز در دنیای شان چیزهای وجود دارند که آینده آنان را می‌سازد.»

هم‌مانند این کودکان دو میلیون کودک دیگر روزانه روی جاده‌های کشور به ویژه روی جاده‌های کابل کار می‌کنند.

قرار است رویاهای نقاشی شده این کودکان به نمایش گذاشته شوند و نیز پس از داوری به سه بهترین آن‌ها جایزه‌هایی داده شوند.

کودکان خیابانی کابل آرزوهای شان را نقاشی کردند

کودکانی که با جاده‌های پر از موتر و ترافیک کابل سروکار دارند؛ دست‌فروش استند و اسپند دود می‌کنند، اما امروز رویاهای شان را با رنگ‌ها نقش می‌بندند تا روزی به آن‌ها برسند.

تصویر بندانگشتی

شماری از کودکان خیابانی امروز در کابل رویاها و آرزوهای را که در سر دارند نقاشی کردند و از میان نقاشی‌ها، موتر و خانه چیزهای استند که بیشتر کودکان آرزو دارند داشته باشند.  

در میان آنان کودکانی نیز استند که رفتن کودکان را به مکتب در یک فضای صلح آمیز همچون یکی از رویاهای شان نقاشی کرده‌اند.  

یکی از این کودکان که یک میدان سبز با بازیکنان فتبال نقاشی کرده است می‌گوید که می‌خواهد  روزی فرا برسد که او بتواند از طریق لیگ برتر افغانستان با تیم‌های پرآوازه  جهان چون ریال مادرید و بارسلونا رقابت کند.

لیلا حیدری، برگزار کننده برنامه، گفت: «در واقع چیزی که برای من بسیار مهم بود همین بود رویاهای این کودکان چیستند و آیا آنان به رویاهای شان فکر می‌کنند؟ همین دلیل بود که از همه شان دعوت کردم که رویاهای شان را نقاشی کنند.»

با آن که بیشتر این کودکان موتر و خانه نقاشی کرده‌اند، اما الهام  یک میدان سبز با بازیکنان فتبال نقاشی کرده است. او می‌گوید که بزرگترین رویای زنده‌گی اش این است تا عضویت لیگ‌برتر فتبال افغانستان را به دست آورد و روزی در یکی از میدان‌های بزرگ جهان با تیم‌های پرآوازه جهان رقابت کند.

الهام، کودک کارگر، گفت: «آرزو دارم که فتبالیست شوم و در لیگ برتر افغانستان بروم و بتوانم برای افغانستان در میدان‌های جهانی نقش بازی کنم.»

هوس بیگم ده ساله که در جاده‌های کابل جراب می‌فروشد ساختمان یک مکتب را نقاشی کرده است. هوس بیگم می‌گوید که هدف‌اش از این نقاشی این است تا کودکان بتوانند در فضای صلح آمیز به مکتب بروند.

هوس بیگم، کودک کارگر، گفت: «این مکتب و دختری که من نقاشی کردم از رویاهای هر دختری است که روزی بتوانند در فضای آرام و صلح آمیز به مکتب بروند و همین گونه تحصیلات شان را ادامه بدهند و داکتر و آموزگار شوند و به همین دلیل من نیز مکتب می‌روم.»

عارف رحمانی، نقاش، گفت: «وقتی بحث کودکان خیابانی و کارگر مطرح می‌شوند، بیشتر کسان فکر می‌کنند این کودکان توانایی‌های ندارند و آدم‌های باردوش استند. اما امروز وقتی دیدم چی با شوق و هیجان نقاشی می‌کنند دریافتم که آنان استعدادهای فراوانی دارند و نیز در دنیای شان چیزهای وجود دارند که آینده آنان را می‌سازد.»

هم‌مانند این کودکان دو میلیون کودک دیگر روزانه روی جاده‌های کشور به ویژه روی جاده‌های کابل کار می‌کنند.

قرار است رویاهای نقاشی شده این کودکان به نمایش گذاشته شوند و نیز پس از داوری به سه بهترین آن‌ها جایزه‌هایی داده شوند.

هم‌رسانی کنید